Het werd eens tijd. Na de schizofrenie waar de Need For Speed-serie in de laatste jaren aan leed, waar de kans net zo groot was dat je een serieuze racer kreeg als dat je gepimpte straatracers mocht besturen, gaat Hot Pursuit terug naar waar de serie moet zijn: cops vs. racers. En met ontwikkelaar Criterion (bekend van Burnout) achter het stuur kun je zeker zijn dat het van de weg halen van de boeven leuk zal zijn, maar is dat genoeg om Need for Speed weer een identiteit te geven waar de serie mee verder kan?
The Good
Als je fan was van de Burnout-serie dan is Hot Pursuit als een warm bad, met een heel gedeelte van de mechanieken hetzelfde: boost verdienen met gevaarlijk rijden, het van de baan kunnen rammen van de tegenstanders (al is het niet de flipperkast die Burnout was) en daarnaast krijg je ook nog eens gaandeweg de game de beschikking over spike strips, politieblokkades, turboboosts, helicopters en jammers, afhankelijk van aan welke kant je staat. En of het nu om achtervolgingen gaat in de beste ‘wegmisbruikers’-traditie of straatraces met Bugatti’s (gelukkig is de GT5-achtige opbouw met Honda Civics etc. achterwege gelaten), de adrenaline blijft doorgaans stromen, niet in de laatste plaats door het moordende tempo.
De races zijn intens omdat je naast de tegenstanders ook nog eens constant blauw in je achteruitkijkspiegel hebt en als je aan de andere kant een race moet zien te stoppen of één nietsnut moet zien te stoppen is dat ondanks alle ondersteuning niet makkelijk. De eerste keer dat een wegmisbruiker zich halverwege de achtervolging doodleuk omdraait en via alle sluipweggetjes probeert bij je weg te komen schrik je, maar daarna is het des te leuker om hem te vangen. De game is dan op zijn best, als je al alle zeilen bij moet zetten om de klus überhaupt te kunnen klaren, laat staan dat je naar de tijd kijkt waarin je dat doet.
De belangrijkste vernieuwing binnen de game is Autolog, de ingebouwde social media-suite die er voor zorgt dat je op elk moment weet waar je staat in je vriendenlijst, wie je recent verslagen heeft en die je vraagt of je die situatie even wilt gaan rechtzetten? Zo blijf je lang nadat je eigenlijk klaar bent met een evenement toch nog gemotiveerd om je tijd te verbeteren, zeker als je competitief aangelegd bent. Heb je geen vrienden die spelen? Ook niet erg, dan zoekt de game zelf wat spelers met ongeveer hetzelfde niveau om aan je vriendenlijst toe te voegen. Zo blijf je altijd aan het spelen, zelfs als je geen zin hebt om de verschrikkelijk leuke online modus te spelen (als je een online pass hebt, oftewel een nieuw gekochte game), die de kat-en-muis races nog veel beter maakt omdat de (toch al goed presterende) AI dan vervangen wordt door echte spelers. De ‘gewone’ races zijn niet zo interessant, maar boeven vangen was nog nooit zo leuk.
The Bad
Een game die zo veel goede mechanieken heeft om twee partijen tegenover elkaar te zetten had daar wel iets meer mee mogen doen. Te veel evenementen zijn niets meer dan een ouderwetse time trial, waar je een route krijgt en die binnen een bepaalde tijd moet zien te rijden zonder inmenging van andere racers, soms vermomd als ‘preview’ van een auto die je nog niet in je garage hebt. De achtervolgingen, races, duels en -als racer- tijdritten met politiehindernissen zijn veel interessanter in deze serie en die hadden de overhand mogen hebben wat mij betreft.
Een andere irritatie is dat je (net zoals bij Burnout) even een scène krijgt waarin iemand crasht of iets anders wordt aangestipt dat je veroorzaakt hebt, maar nadat die paar seconden weg zijn is het een loterij die bepaalt of je netjes een bocht wordt ingezet of op volle snelheid vlak voor een verhuiswagen wordt gezet die je tegemoet komt. Dat zorgt voor te veel restarts waar je zelf geen deel aan hebt en dat gaat ontzettend irriteren, juist omdat je zo gepusht wordt om de competitie gaande te houden. En dan was het wel zo handig geweest om spelers daarin iets meer tegemoet te komen.
Elke keer als je wilt herstarten na een crash te veel moet je de introductie opnieuw bekijken, de ‘skip’-knop drukken en dan alsnog wachten totdat de je kunt beginnen. Beste Criterion, dat is niet wat ‘skip’ betekent. Daar valt trouwens ook onder dat als ik een evenement nog eens wil doen, ik dan geen zin heb om verplicht het filmpje te kijken over mijn nieuwe auto (iets dat behalve op het einde na elke race gebeurt) en dan teruggezet te worden naar het hoofdmenu, waarna ik weer van voren af aan kan beginnen. Er moeten sowieso stokslagen uitgedeeld worden voor het niet kunnen overslaan van filmpjes, want daar maakt de game zich veel te veel schuldig aan.
The Ugly
Veel ugly valt er niet te bespeuren in Hot Pursuit, want Seacrest County ligt er prachtig bij. Er zullen spelers zijn die het niet leuk vinden dat ze niet kunnen free-roamen. Hoewel, de mogelijkheid is er wel binnen de game om gewoon rond te rijden, al kun je dan geen evenementen starten. Maar het is wel de moeite waard; dan pas valt je op hoeveel detail er in de omgeving gestoken is, iets dat je vaak niet genoeg apprecieert als je met 230 km/h er doorheen raast. Mid-race ziet het er met de weer-effecten en lichteffecten van de verschillende tijden van de dag al schitterend uit, maar in ruste komt het nog veel beter over. Prachtig.
Conclusie
Het lijkt me duidelijk: als arcade-racer is Hot Pursuit de enige juiste keuze in het racegenre. Voor al diegenen die snakten naar een nieuwe Burnout is het verplichte kost, maar ook voor alle racers die het gewoon leuker vinden om vanaf de eerste minuut dikke auto’s te racen in plaats van de racelijn en schokbreker-instellingen te verbeteren is dit puur genieten. De kleine kinken in de kabel zijn niet schokkend genoeg om dit iets anders dan een hele goede game te maken.
Ik durf niet te voorspellen wat de Need For Speed-serie gaat doen in de toekomst (SHIFT 2 is al aangekondigd dus ik neem aan dat Hot Pursuit de richting zal bepalen voor het volgende deel) maar ik weet wel zeker dat ik met smacht wacht op de volgende Criterion racer. Gelukkig heb ik tot die tijd Hot Pursuit.
Need For Speed: Hot Pursuit, ontwikkeld door Criterion games voor de Xbox 360 (getest), PS3 en PC en uitgebracht door EA op 19 november 2010
