Steeds meer mensen kopen, of leasen, een elektrische auto. Goed voor het milieu, al zijn de meningen daar nog wel over verdeeld, dus daar ga ik mij in dit artikel niet aan branden. Begin deze maand ben ik met een Hyundai Kona EV op vakantie geweest. Bezoekje aan de Alpen tijdens de Tour de France. Voor mij was dit de eerste ervaring met een EV over een dergelijke afstand; ruim 1000 kilometer, enkele reis. Dat werd een bijzondere belevenis die ik graag met jullie, en andere EV-rijders die van plan zijn met hun bolide op vakantie te gaan, wil delen.
Op papier heeft mijn Kona een bereik van 484 kilometer op een volle acculading. Dat is best goed te noemen, maar zoals bekend wil het bereik op papier nogal eens verschillen van het bereik in de praktijk. En dan moet je natuurlijk ook nog rekening houden met het feit dat niet bij elk tankstation langs autosnelwegen ook een EV-oplaadpunt, bij voorkeur met een fastcharger (minimaal 50kW) staat. Tel daarbij op dat ik jarenlang met een diesel reed die op één tank (60 liter) tussen de 900 en 1100 kilometer haalde en je snapt dat ik even moest wennen.
Dat brengt mij meteen op de twee meest belangrijke aandachtspunten waar iedereen die van plan is naar het zuiden van Europa te reizen met een EV rekening mee moet houden: Planning en Mindset!
Voordat ik aan de reis naar Camping Les Lanchettes in Peissy-Nancroix (in de bergen bij Bourg St. Maurice) begon had ik proefondervindelijk bepaald dat ik elke 300 tot 350 kilometer moest gaan opladen. Het gemiddelde maximale bereik van mijn Kona, bij snelheden van 100 tot 130 op de autosnelweg, ligt op 370 tot 420 kilometer. Dat is wel met een 100% volle accu.
Bij een snellader wordt de accu tot 80% met het maximale laadvermogen van de auto bijgeladen. De Kona kan maximaal met 74 kW opgeladen worden, dus dat betekent, afhankelijk van de resterende capaciteit van de accu wanneer je bij een laadstation arriveert, tussen de 40 en 50 minuten wachten. Als ik vervolgens nog zou willen wachten tot de accu voor de volle 100% gevuld is, dan betekent dat doorgaans nog minimaal een half uur tot een uur wachten.
Het is dus verstandiger om met 80% accucapaciteit weer te gaan rijden. Op een reis van 1000 kilometer moet ik dan weliswaar 1 keer extra stoppen om te laden, maar de tijd die dat kost – ca. 45 minuten – win ik terug doordat ik bij de drie andere laadstops gemiddeld 45 minuten per keer eerder weg kan. Kortom, ondanks die ene extra laadstop ben ik toch anderhalf uur minder aan het laden. Simpel rekensommetje, maar de moeite waard om die vooraf even te maken. Heb je een EV die met een nog hoger vermogen opgeladen kan worden, dan win je minder tijd terug, maar dan kost het laden tot 80% ook nog minder tijd. In verhouding is het bijna altijd efficiënter om niet te wachten tot de accu 100% vol is.
Met de Kona betekende deze strategie dat ik na de eerste laadstop, ik vertrok immers met een volle accu, niet elke 300 – 350 maar iedere 250 – 275 kilometer moest stoppen om op te laden.
Voordat ik vertrok dacht ik dat ik mijn eindbestemming met drie laadstops moest kunnen halen, na 320 kilometer, 590 en 860 kilometer. Daarna was het nog 150 kilometer tot de bestemming. Ik reed op de heenweg via Duitsland en Zwitserland. In totaal 1011 kilometer. Tijdens de rit bleek echter al snel dat het rijden door het heuvelachtige landschap van de Eifel, Hunsrück, Schwarzwald en Zwitserse heuvels meer impact op het bereik had dan ik vooraf dacht. Na 320 kilometer, bij de eerste laadstop voorbij de Hunsrück, had ik nog amper 30 kilometer bereik over. En dat dus na een start, thuis, met een volle accu.
Daarom besloot ik de tweede laadstop zo’n 70 kilometer eerder in te plannen en daarnaast ook nog een extra laadstop in te plannen voordat ik bij de laatste laadstop, in Albertville, zou arriveren. Dat betekende dus even zoeken naar een andere laadpalen met fastcharge optie.
Gelukkig had ik in de weken voor mijn vertrek diverse laadpassen en apps ‘aangeschaft’ e geïnstalleerd. De meeste providers sturen zo’n pas, of druppel voor aan de sleutelbos, gratis op. Op basis van vooronderzoek en advies van Hyundai en een vriend had ik laadpassen van MainGau, ShellRecharge, Vattenfall en Ionity geregeld. Alleen Vattenfall (InCharge) rekent voor de pas een tientje, de rest is gratis.
Met de bijbehorende apps van deze aanbieders kun je eenvoudig zoeken naar laadpunten. Daarbij kun je ook instellen of je alleen de snelladers (minimaal 43-50kW) wilt zien. Dat is wel een aanrader, anders ben je tientallen keren aan het klikken op laadpunten van 11 of 22 kW. Die wil je, onderweg naar je vakantiebestemming, liever mijden natuurlijk. Uiteindelijk heb ik prima kunnen opladen bij een SwissCharge in Ittigen (CH) en een openbare fastcharger bij een Porsche dealer in Genève (beiden met mijn ShellRegarge pas) om uiteindelijk, 14 uur na mijn vertrek, aan te komen bij de laatste laadstop in Albertville. Daar stond een snellader bij een lokale Volkswagen dealer en dat bracht meteen een nieuwe uitdaging met zich mee.
Hoewel het een openbare laadpaal was, stond hij wel op het terrein van de garage. Dit betekende dat hij ’s avonds na 19u00, als de garage sloot, niet meer bereikbaar was. Ik arriveerde daar op vrijdag, om 17u30, dus koos ik ervoor om de accu daar helemaal, in anderhalf uur, op te laden. Het geval wilde namelijk dat de garage op zaterdag en zondag dicht was. Oeps… Iets om rekening mee te houden wanneer je naar een voor EV’s relatief afgelegen regio reist! Uiteindelijk duurde de hele heenreis, van deur thuis tot in het chalet op de camping, ruim 16 uur. Met mijn diesel was ik er waarschijnlijk binnen 11 a 12 uur, afhankelijk van de pauzes onderweg, geweest. Voordeel is wel dat je door de gedwongen pauzes – elke drie uur een uurtje – veel uitgeruster op de plaats van bestemming aankomt. Mits je vooraf een beetje goed plant, want anders kan de laadstress voor de nodige onrust en ergernis zorgen.
Overigens heb ik het probleem van de gesloten fastcharger deels kunnen oplossen met een 230V omvormer / lader die ik bij de Kona heb. Daarmee kun je de accu via een normaal stopcontact opladen. Dat doet hij dan met maximaal 2 kW per uur, maar als ik de Kona ’s avonds rond 19u00 aan die lader ‘hing’ dan werd de accu in 14 uur tijd met 28 kWh bijgeladen.
Wanneer je dus met een EV naar je vakantiebestemming reist, is het belangrijk om de juiste mindset te adopteren. Maak van de reis ook een feestje. Denk niet dat je, net als met een auto met verbrandingsmotor, effe snel jaar Zuid Frankrijk of Spanje rijdt.
Een andere factor waar je rekening mee moet houden is de prijs van een kilowatt die je in het buitenland betaalt. FastNed is een van de duurdere laadstations in Nederland met een standaard tarief van 59 cent (zonder abonnement) per kW. Ik betaalde op mijn reis tussen de 59 cent (SwissCharge) en 79 cent (EnBw/ShellRecharge) per kilowatt. Ionity rekent 79 cent per minuut.
Zolang je daar met 75kW kunt laden is het nog te doen, maar kies je ervoor om de accu bij een Ionity laadpaal voor 100 % op te laden, dan betaalde ik met mijn Kona uiteindelijk zo’n 82 euro voor 60 kW, ofwel € 1,36 per kilowatt! Dat vind ik ronduit schandalig. Zeker als je bedenkt dat je met 1 kW ongeveer 5 tot 6 kilometer kunt rijden. Maar goed, vroeger was de benzine langs de Franse autosnelweg ook veel duurder dan in Nederland.
Ron verdiende zijn sporen in de Telecom als Mobile Cowboy. Na bijna 15 jaar was hij toe aan een nieuwe uitdaging als zelfstandig freelance journalist, blogger en tekstschrijver. Het bloed kruipt echter waar het niet gaan kan. De Mobile Cowboys is back! Met lasso en zweep in de aanslag om de ingeslapen telecommarkt weer eens goed wakker te schudden en met scherp te schieten!
Verder lezen over Elektrisch rijden
Automotive20.11.2024
Automotive19.11.2024
Automotive30.09.2024
Automotive26.09.2024
Automotive11.09.2024
Gadgets04.09.2024
Gadgets02.09.2024
Automotive21.08.2024