Het ontwerpen van de perfecte set banden is een kunstvorm. Eentje die wel eens vergeten wordt. Net zoals de functie die banden hebben en het belang ervan voor je veiligheid. We besparen liever op rubber dan dat we er geld aan uitgeven. Gek toch als je bedenkt dat we allemaal op zoek zijn naar een zuinige auto -waarvan het brandstofverbruik laag ligt- maar we niet kiezen voor banden die je daarbij helpen. Ruim 65% van ons wisselt niet eens als het zomer of winter wordt.
Wist je dat 20% van het verbruik opgaat aan het laten rollen van banden? Het afplatten van de banden bij het rijden, zorgt voor rolweerstand wat extra energie kost, dus meer brandstof verbruikt. Let wel op, 20% is bij normaal gebruik van een auto, dus niet wanneer je denkt een coureur te zijn. Dat gevoel heb ik wel als ik aankom op het mooiste circuit ter wereld, Spa Franchorchamps. Als de mist optrekt tussen de vele naaldbomen in de Ardennen, doemen de witte lijnen en curbstones op die naar Eau Rouge leiden. De beroemdste bocht van het circuit ligt vlak na de start/finish en is niet zichtbaar als je volgas komt aanrijden. Gespannen kijk ik ernaar uit om te gaan rijden en zie de auto’s al netjes voor me klaar staan. Een Peugeot GTI met Pilot Sport 3 banden, een Porsche Cayman S met, speciaal voor deze auto ontwikkelde, Pilot Sport 2 banden en de Peugeot RCZ met Pilot Super Sports.
Alledrie de banden zijn ontwikkeld door Michelin, maar de bandenexpert laat vandaag meer zien dan deze types. Zo ook de nieuwe Cross Climate band. Er wordt duidelijk bij vermeld dat het geen ‘all season’ band is. Het belangrijkste verschil is dat een ‘all season’ gebaseerd is op een winterband en de Cross Climate band op een zomerband. De jongste telg uit de familie is dus voornamelijk geschikt voor landen als Nederland, België, Luxemburg, Duitsland en Groot-Brittannië, gezien de winters hier relatief mild zijn.
Het weer heeft natuurlijk grote invloed op banden. Daarom heeft het laboratorium van Michelin daar zogenaamde ’tribologists’ voor ingezet. Dat zijn wetenschappers wiens expertise ligt in het doorlaten van vloeistoffen door de groeven van banden. Zo wordt er 80.000 kubieke meter water per jaar gebruikt om groeven te testen. Maandelijks wordt er 140.000 uur besteed aan de simulatie van alles wat een band laat slijten. Dit allemaal om de groeven van banden zodanig aan te passen dat het niet alleen de veiligheid bevordert, maar ook het brandstofverbruik en de hoeveelheid decibels vermindert. Zo heeft Michelin met de Cross Climate band zich ten doel gestoeld om het bandengeluid met 68 decibel te reduceren.
Per de Vries van Michelin legt uit dat er niet alleen op basis van simulatie informatie binnenkomt, maar ook via 3.000 auto’s die jaarlijks door heel Europa rijden met een ‘black box’ aan boord. Zo wordt gemeten hoeveel druk er op banden komt te liggen. Elke keer dat er wordt opgetrokken, geremd of van versnelling wordt gewisseld, wordt geregistreerd. Evenals de weersomstandigheden waarin dat gebeurt. “We besteden jaarlijks 650 miljoen euro aan onderzoek en ontwikkeling”, vervolgt Per. “Met die input proberen we banden telkens weer te verbeteren. Wat wij daarmee proberen te doen is mensen bewust maken dat als ze zuinig willen rijden niet alleen moeten letten op het soort motor, maar ook op welk soort banden ze gebruiken. Als de rolweerstand lager wordt, doordat de band heel licht is, kun je het brandstofverbruik verlagen. Waar bij brandstofmotoren 20% van het verbruik naar de banden gaat is dat bij electrische auto’s zelfs 40% van de totale energie”, gaat Per verder. Een lek wat Michelin graag wil dichten omdat het voor de automobielindustrie steeds belangrijker wordt om aan de CO2 emissiefactoren te voldoen.
Voordat ik het circuit op mag vraag ik Per naar het nieuwste project. “We zijn bezig met de ontwikkeling van een anti-lekband. Er zijn natuurlijk al run flat banden waarmee doorrijden bij een lekke band mogelijk is, maar wij willen verder gaan dan dat. Het rubber wat wij voor de anti-lekband gebruiken is zo flexibel gemaakt dat wanneer je een spijker uit een band trekt de band niet leegloopt, maar het rubber naar elkaar toetrekt. Komende zomer zal de eerste anti-lekband op de Volkswagen Passat te zien zijn. En nu is het tijd om gas te geven”, zegt Per als hij naar buiten kijkt.
De Peugeot RCZ is de eerste die aan de beurt is. Na een korte uitleg stap ik in. “Tot op de bodem”, zegt de instructeur naast mij. We vliegen vol op Eau Rouge af en ik vertrouw volledig op de stem naast me. Hij vertelt me waar ik moet remmen, insturen en gas moet geven. De ideale lijn volgen is zo makkelijk nog niet als de bochten door het heuvellandschap niet goed te overzien zijn. Maar de RCZ ligt met zijn Pilot Super Sports strak in de bocht en geeft op me geen enkel moment het gevoel dat ik van de baan zal schuiven. Is dat te danken aan de carrosserie, het motorblok, de wielophanging of toch de banden? Laten we het erop houden het een samenspel is wat ervoor zorgt dat ik steeds fanatieker word.
Als de Porsche Cayman S aan de beurt is heeft de instructeur mijn enthousiasme al gezien en roept : “Allez, u heeft geen bang hè? Zal ik u eens laten zien wat deze auto nog meer kan?” Met ingehouden adem en ogen zo groot als schoteltjes schieten we langs de grote betonnen muur af bij de start/finish. Eau Rouge wordt net iets spannender aangesneden dan toen ik nog achter het stuur zat. We vlammen vol over de curbstones. Geen centimeter van de ideale lijn wordt onbenut gelaten. Links en rechts stuiven we bijna zijwaarts door de bochten. Onaangedaan vertelt hij hoe perfect deze Porsche is voor dit soort circuits en dat de Pilot Sport 2 banden zijn ontwikkelt voor dit soort dagen. “Lekker spelen, maar na een dagje circuit rijden zijn ze wel op”, zegt hij kalm terwijl hij vol op de rem stampt voor de volgende chicane. Ik neem het stuur over en doe mijn best om zijn techniek te kopiëren. Maar helaas, net als banden maken een kunst blijkt te zijn, ben ik deze kunstvorm nog niet meester.
En dat blijkt maar weer als ik in de Peugeot GTI stap. Het einde van de dag is aangebroken en de laatste auto is inmiddels al flink ingereden door mijn collega’s. Er wordt me duidelijk gemaakt dat de Pilot Sport 3 banden bijna aan vervanging toe zijn als het mijn beurt is. “Evenals de remblokjes”, ontmoedigt een Belgische collega me. Dat voorspelt veel schuifwerk. De auto is me net iets te licht en geeft een onbehaaglijk gevoel als ik vol de bochten instuif en de instructeur toe lijkt te zijn aan een middagdutje. ‘Geef mij maar die Cayman S’, zeg ik met knikkende knieën tegen Per als ik uit ben gestapt. “Ja, maar die zijn er ook speciaal voor gemaakt. Ooit hopen we dat ook voor Tesla te kunnen doen. Dat zijn grote 19 inch wielen en er zit veel vermogen in die auto”, antwoordt hij. Ik ben benieuwd hoe de kunst van het banden maken zich tegen die tijd heeft ontwikkeld. Dus als het zover is hou ik me aanbevolen ze wederom te komen testen.
