Patrick Smeets
Game-enthousiast, tech blogger en presentator. Was ooit rockster. Local celebrity in Limburg maar ziet graag veel van de wereld. Er zijn niet genoeg kattenGIFjes in de wereld.
Het is de top van de racesport: de formule 1. Ver verheven boven rally of DTM. Misschien komt het omdat een Formule 1 auto er niet uitziet als iets wat je op de weg ziet rijden of het feit dat formule 1 races veel meer aandacht op TV lijken te krijgen dan andere sporten: hoe dan ook, Formule 1 is King.
Rijden in een formule 1 wagen is maar voor enkele mensen weggelegd, tenminste in het echt dan, want iedereen kan op zijn PS3 / XBOX 360 of PC met de nieuwe F1 2012 race game van Codemasters zich opwerken tot een echte formule 1 coureur. Maar dat kost wel even tijd, nou … heel wat tijd.
The Good
F1 2012 is zo opgebouwd dat je ook als beginnend speler (op het niveau Easy) kunt spelen. Verwacht dan niet dat je helemaal niets moet doen qua remmen en sturen, je zult echt nog wel wat moeten doen en zeker oefenen wil je echt vorderingen maken in het spel. Er is een verschillend aantal mogelijkheden om te oefenen. Zo is er de Championsmode, Time Attack en Time Trial. In de Time Attack bijvoorbeeld moet je een snellere tijd neerzetten dan de ‘ghost’. Ik rij hier letterlijk achter de feiten aan: ik ben wel in staat om binnen een kwartier oefenen 5 seconden van het gat dicht te rijden maar blijf achterop. Het enige punt waar ik tijd win is bij de bochten, de Easy modus gaat er harder in en sneller door dan de computer. Op de lange stukken ben ik echter gewoon weer de klos en wordt ingehaald
Een heel mooie functie is de flashback. Hiermee kan je als je een ongeluk krijgt of uit de bocht vliegt de tijd terugspoelen en op die manier proberen te voorkomen dat je het ongeluk krijgt. Daarnaast is er de Quick Race, Season en Career modus. Geschikt voor een snelle ronde of de investering in een compleet seizoen of carrière. Ook online kan worden gespeeld, tegen willekeurige vreemden, in een split screen op je eigen console of op een LAN.
The Bad
Formule 1 racen is formule 1 racen. Dit klinkt als een open deur maar wat ik er mee bedoel is dat wat je doet is rondjes rijden. En nog meer rondjes rijden. Er is namelijk een verplicht minimum aantal rondjes dat je moet rijden: bij Quick Race 3, Season Challenge 5 en bij Career mode 25% van de race. In Quick Race lijkt 3 niet zo veel maar ik ben er toch verbazingwekkend goed in om net in die derde ronde de voorsprong te verliezen. Laat staan dat je dat gebeurd in ronde 14 van een race van 15 rondes. Kan je weer opnieuw beginnen.
F1 2012 is vooral een game die echt moeilijk is en waar je veel tijd in moet steken om enigszins te kunnen racen. Natuurlijk is er de Easy mode om te racen waarmee je enigszins resultaten kunt boeken maar om dat nou racen te noemen: het is net zo echt racen als fietsen op een fiets met zijwieltjes terwijl je vader je vasthoudt. Zonder alle brake assists, automatisch schakelen en ABS knal je met al die paardenkrachten van je Formule 1 auto gewoon boven op alles en iedereen en zie je meer grindbakken dan Jos Verstappen. En op de een of andere manier vind ik de graphics bij Formule 1 games altijd minder dan bijvoorbeeld Sony’s GT5. En, dat is mijn heel persoonlijke mening. Het is allemaal wat kaal in F1 2012 en juist omdat deze game zich focust op één enkele sport zou je zeggen dat het onderste uit de kan gehaald zou kunnen worden.
The Ugly
Een vriend van mij merkte laatst op dat het racen op console of PC niet ‘echt’ is. Alhoewel het een simulatie is, zit daar toch wel iets in! Het is een stuk realistischer geworden, met bijvoorbeeld een Playseat en een stuurwiel, maar toch ontbreekt er iets. Moeiteloos rijd jij met 300+ km over het rechte eind af op een scherpe bocht naar rechts. Iedereen die wel eens met hoge snelheid ( zeg maar >225km per uur) over de Duitse snelweg heeft gereden weet dat met die snelheid de wereld opeens heel anders is: een flauwe bocht is klamme handjes werk en een opeens naar links komende mede weggebruiker (vaak een Nederlander die vindt dat hij met 100 km ook recht heeft om in te halen) is een serieus ‘bruine broek’ moment. Niets van dit alles in F1 2012, de adrenaline van het racen ontbreekt.
Maar in alle eerlijkheid, dat is zo alle racegames en geldt ook voor veel first person shooters. Je schrikt niet van iemand die met een afgezaagde shotgun op je afkomt. De enige uitzondering was wat mij betreft Doom III waarbij ik door het spel van licht en donker me regelmatig rot schrok. Ook zijn de twee TV speakers waar het geluid uitkomt natuurlijk geen vergelijking met het enorme lawaai van een F1 race (Ik woon 8 km van Zandvoort af en bij DTM en andere racewedstrijden en een aanlandige wind hoor ik in de achtertuin de auto’s als lawaaiige bromvliegen).
Conclusie
F1 2012 is voor liefhebbers van F1 racing, of zij die het willen worden, de moeite zeker waard. Als je een echte fan bent dan heb je hem natuurlijk allang gekocht en zit jij in de Formule 1 Play Seat met top of the line Formule 1 stuurtje van Thrustmaster de Champions eruit te spelen. Het grote simulatie-aspect maakt het dan misschien een bittere pil voor spelers die het allemaal niet zo serieus nemen, maar als je dat niet bent, wat doe je dan in de Formule 1?
Review door Rob Blaauboer, blogger op Gamecowboys.
...