08.09.2010
Advertising

5 vragen aan KONG over de interactieve thriller ‘72 uur’

By: Bert Hagendoorn

BlogAdvertising
5-vragen-aan-kong-over-de-interactieve-t.jpg
5-vragen-aan-kong-over-de-interactieve-t.jpg

Afgelopen week ging de interactieve thriller ‘72 uur’ live, een campagne van de Rijksoverheid en het Ministerie van Binnenlandse Zaken – bedoeld om burgers beter voorbereid te laten zijn op een ramp. Bezoekers worden in een spannend verhaal getrokken en moeten een vrouw in een rampsituatie helpen via muiskliks, de webcam en de telefoon: een opvallende combinatie in concept, techniek en creatie. Tijd voor 5 vragen aan de makers van de thriller, art director Michael Vromans en copy writer Marthe Noordijk van bureau KONG.

Wat zijn de reacties so far, een aantal dagen na de lancering van de site?

‘De meeste reacties zijn zeer positief. Bezoekers schrikken zich echt rot als ze de vrouw echt aan de lijn krijgen, en ervaren ook het interactief hoofd stoten via de webcam als intens. Via Twitter horen we dat mensen vinden dat het meer impact heeft als dat belerende ‘Heeft u al een noodpakket?’, twitteraars beschrijven de thriller als beklemmend en spannend. Vanuit industrie krijgen we vragen over hoe we sommige technieken voor elkaar hebben gekregen en complimenten over deze manier van een interactieve film maken. De weinige negatieve reacties gaan veelal over de lengte van de film: mensen vragen zich af of bezoekers de film wel uitkijken. Wij zien echter in de statistieken dat bijna de helft van de gebruikers niet alleen de film uitkijkt, maar ook de info na de film uitgebreid doorloopt. Volgens ons kun je best met langdurige content komen, zolang het maar boeit.’

Wat waren de uitdagingen bij de creatie en productie van de thriller?

‘De uitdaging was om Nederlanders te laten beseffen dat je wel eens langer op jezelf aangewezen kunt zijn dan je gewend bent in een noodsituatie – de meeste mensen denken ‘ik red me heus wel’. In deze campagne zie je de gevolgen van een verkeerde keuze en komt het veel harder aan. Het meest complexe deel was het vertalen van het script naar een opnameplan: na het verwerken van alle keuzes, interactieve momenten, wachtsequenties en timeouts was dit schema vijf A3-tjes breed. Vervolgens moesten we dat filmen in 2 opnamedagen, wat inhield dat de druk er tijdens de shoot flink opstond. Een uitdaging bij de technische realisatie was het voorkomen dat de interactiemomenten heel technisch aan gingen voelen: we wilden alles intuïtief houden. Bij het bellen was het bijvoorbeeld heel belangrijk dat je niet een pincode hoefde in te toetsen (zodat de server weet bij welke connectie jij hoort): dit hebben we ondervangen door een enorm blok telefoonnummers in te kopen en per aanvraag uit te serveren. Iedereen krijgt dus een uniek telefoonnummer op zijn scherm: zo kun je dit nummer bellen, weet de server welke verbinding je hebt en krijg je meteen de vrouw in nood aan de telefoon.’

Er is gekozen voor flink wat interactiviteit – via de muis, de webcam en de telefoon – dat zien we niet vaak.

‘We wilden dat de gebruiker op allerlei manieren de film in gezogen wordt, om de ervaring zo intens mogelijk te laten zijn. Toen we het idee bedacht hadden, zijn we in de creatiefase gaan nadenken over wat je allemaal kan overkomen in huis als je jezelf 72 uur moet zien te redden. Vervolgens hebben we gezocht naar de beste methode om dit interactief na te bootsen. Hierdoor zijn de technieken voortgevloeid uit de problematiek, dus niet uit een idee van ‘dit is een nieuw techniekje, laten we dat gebruiken’. Door middel van alle interactie, de intense manier van filmen en de geluiden gaat de hele ervaring steeds ongemakkelijker aanvoelen. Om dat te bereiken moet je de juiste elementen bij elkaar plaatsen voor een maximaal effect. Dat maakt deze ervaring ook weer anders dan bijvoorbeeld ‘Last Call’, waarin een bioscoopbezoeker via de telefoon commando’s geeft aan de hoofdpersoon: daar was de telefoon de enige manier om te helpen. In 72 uur moet je ook met de muis keuzes maken, meezoeken naar lucifers via de webcam en aan een knop draaien voor de noodfrequentie op de radio.’

In welke mate kun je de campagne sharen met je netwerk?

‘De thriller is momenteel te delen via Facebook, Twitter en Hyves. En sinds kort is het ook mogelijk om in twee clicks je Gmail adresboek tijdelijk te importeren in de 72 uur site, zodat je daarmee ook anderen kunt uitnodigen.’

Wat kunnen we komende tijd van KONG verwachten?

‘Momenteel zijn we bezig zijn met een site om deze volledig in 3D stereo te maken, waar we 850.000 3D brilletjes voor gaan verspreiden onder jongeren. Persoonlijk vind ik het een heel stuk verder gaan dan eerdere stereosites, omdat de gehele site 3D gerenderd is. Dit geeft extreem veel dieptewerking. Ieder object heeft zijn eigen diepte, zodat je echt door een virtuele wereld zweeft in plaats van een kijkdoos. More info soon!’

Update: – Zie hier ook de flimtrailer van 72 uur op YouTube.

Share this post