Wie ontdekt longkanker sneller: de mens of AI? Dat antwoord is volgens het Amsterdamse UMC toch echt kunstmatige intelligentie. Het universitair medisch centrum heeft onderzocht of AI inderdaad in staat is om longkanker te herkennen en het blijkt het dus ook nog eens in een eerder stadium al te zien. Een veel eerder stadium: soms zelfs tot vier maanden vroeger.
De AI kreeg gegevens gevoed van mensen en kon daar precies uitpikken wie een hoger risico had op longkanker. Huisartsen kunnen hierdoor patiënten met een hoger risico op longkanker eerder identificeren. Zo kan iemand op tijd worden doorverwezen. Zo kan er een CT-scan worden gemaakt en eventuele behandeling worden gestart, voordat iemand klachten heeft. Dat verbetert dus ook de kwaliteit van leven, omdat je als patiënt nog niet of weinig van de nadelen hebt ondervonden van de ziekte.
De gegevens die een huisarts in het dossier van de patiënt heeft zouden al voldoende moeten zijn om een risico op longkanker te kunnen inschatten. Dat weten de experts na onderzoek te hebben gedaan met ongeveer een miljoen patiënten in een database. Er werd software op toegepast en het was de hoop om tot zes maanden voor de diagnose werd gesteld al te kunnen zien met AI dat er iets aan de hand is.
Dat is deels gelukt: het lukt tot 4 maanden, waarbij het natuurlijk niet gezegd is dat dat voor alle gevallen opgaat. Maar toch: het kan veel schelen, deze vorm van kanker wordt vaak relatief laat gevonden en dan is het al bijna geen redden meer aan. Meer dan 80 procent van de patiënten sterft binnen een jaar, dus er kan dankzij AI een enorme inhaalslag worden gemaakt.
Wat AI dan precies ziet en welke verbanden het legt is nog onduidelijk, maar AI blijkt het wel beter te weten dan de huidige analysemethoden. En er is meer goed nieuws, want de hoop is dat AI ook op andere vormen van kanker kan helpen in het vroeg diagnosticeren. Denk aan alvleesklierkanker of eierstokkanker. Het moet natuurlijk wel goed worden getest, maar AI zou zomaar eens de beste sidekick van een huisarts kunnen worden. Juist omdat daar ook vaak informatie bekend is van familieleden, is er veel informatie om op af te gaan.
Wil je meer weten, lees dan over dit onderzoek in het British Journal of General Practice.
