Ze ging met 1.057 mannen naar bed en toen zou ze misschien zwanger zijn: het beste voorbeeld van Rage-bait is Bonnie Blue. Ze zou in een tijdsbestek van 12 uur het bed hebben gedeeld met 1057 mannen en in verwachting zijn. Een stunt waarop veel mensen een reactie hebben. Een boze reactie. Dit is alles wat je moet weten over rage-baiting.
Rage-baiting is een vorm van negatieve aandacht vragen op sociale media door iets heel geks of stoms te doen en dan maar te wachten op de vele reacties die binnen zullen stromen. Het is dus niet content gemaakt om iemands leven beter te maken of positiviteit te verspreiden: het is juist gemaakt om een doorgaans negatieve reactie op te roepen, een reactie die vaak gevolgd wordt door nog meer negatieve reacties.
Het mag dan niet zo positief zijn: dit soort video’s gaan als een trein. Mensen kijken deze video’s vaak af en de vele reacties zijn veel engagement, iets waar het algoritme van menig social medium dan weer goed op reageert. Het maakt de wereld niet beter, maar de tongen wel los. Denk aan lifehacks die helemaal niet werken of verhalen vol met nepnieuws. Sensatiezoekers zijn het, zonder dat er eigenlijk oprechte sensatie was om een video over te maken.
Wat we ook veel zien, vooral op Instagram, dat zijn video’s die ergens naartoe opbouwen, maar de clue vervolgens niet komt. Enorm frustrerend en voor videomakers ook een garantie dat er reacties komen. Het zijn ook video’s waarbij veel mensen daarna naar de reacties gaan, om te zien hoe het afloopt of dat ze misschien iets hebben gemist.
Het is jammer dat algoritmes dit slimme trucje niet kunnen doorzien: het zou immers eigenlijk een minder populaire video moeten worden als er zoveel negativiteit rondom is, maar dat is niet hoe algoritmes momenteel werken. Die kijken gewoon wat je interessant vindt, hoe lang je ernaar kijkt, of je er ook nog op reageert en denkt dat hij zijn werk goed heeft gedaan als je bij alledrie die factoren kunt concluderen dat je inderdaad interesse hebt, omdat je lang kijkt en reageert.
Influencers die van rage-baiting gebruikmaken, verdienen daar heel veel geld mee. De BBC sprak recent nog met een dame die een boven modaal-jaarinkomen heeft met haar video’s waarop mensen negatief reageren. Ze speelt een personage, namelijk een model in New York, maar mensen denken dat ze echt model is en reageren dan geïrriteerd omdat ze ‘helemaal niet zo mooi is’ of ‘zichzelf echt moet stoppen, want ze heeft te veel zelfvertrouwen’. Het lukt haar duidelijk goed om nare reacties uit te lokken, maar dat is ook precies haar verdienmodel: waarom zou ze stoppen?
Rage-baiters krijgen vaak meer aandacht dan bijvoorbeeld schattige kattenfilmpjes. Die laatste categorie kijk je gewoon en dan denk je: schattig, en dan scroll je verder. Vaak kijk je die video’s niet eens uit. Dat geldt anders bij de woede-opwekkende content. Soms kijk je het zelfs twee keer om te kijken of je reactie wel klopt: en ja, je reageert dus ook. Het is een gevaarlijke situatie, omdat het niet alleen gaat om het verspreiden van haat, maar ook regelmatig gepaard gaat met nepnieuws dat mensen dan misschien wel gaan geloven.
Dit type ‘aas’ is enorm in opkomst, zeker zolang social media-platformen er zo weinig aan doen om die negativiteit te stoppen. Ze belonen het zelfs. Maar, is er een social medium dat als doel heeft de wereld beter te maken door verbinding tussen mensen te creëren, dan past dat overduidelijk niet in het plaatje en is actie ook vanuit normen en waarden hard nodig. Het is een enorm slimme truc van creators om voor rage-baiting te kiezen, maar het is de vraag of ze zichzelf -en anderen- er ook op de lange termijn mee helpen.
