De tijdreis die we vandaag gaan maken is bijzonder, want we gaan terug naar een tijd waarin er iets werd uitgevonden zodat je kon bellen in de auto. Niet handsfree zoals we nu gewend zijn, maar gewoon met een telefoon in de hand achter het stuur. We reizen terug naar eind jaren 80: het begin van het tijdperk van de autotelefoon.
De autotelefoon lijkt op een soort koffer met een telefoondraad eraan, maar dat komt omdat je ze in je auto kon laten inbouwen. Zoals je ook een inbouwradio hebt in de auto, had je toen een inbouwtelefoon. Eind jaren 80, begin jaren 90 waren we als we telefoneerden eigenlijk altijd thuis, maar er waren die uitverkorenen die al een autotelefoon hadden. Het had wel een hoog sigaar-rokende-ceo-in-pak-gehalte, maar het was wel fantastisch om te zien.
Wat daarbij nog toffer is, dat is dat mensen ook echt niet met mobiele telefoon bezig waren. Ze dachten dat tien jaar na de introductie van de autotelefoon, elke auto zo’n apparaat zou hebben. Dat is achteraf natuurlijk heel grappig: toen hadden we immers mobiele telefoons die juist zorgden dat de autotelefoon uitstierf. Die autotelefoon was in eerste instantie trouwens best duur: in je auto laten inbouwen betekende al dat 400 gulden lichter was. Maar ja, dan had je wel een vaste telefoon in de auto.
Wel waren er twee verschillende autotelefoons. De gewone was bedraad, maar er kwam ook al gauw een mobiele versie, de transportable. En dat waren die koffertjes, die je dan uit je auto kon halen en kon meenemen om elders te bellen. En die wogen soms echt kilo’s, geven gebruikers aan. Ze werkten dankzij de antenne in de auto en de antenne op de telefoon zelf.
Later kwam natuurlijk de mobiele telefoon en daarvoor kon je dan een carkit laten installeren, zodat je je telefoon daarin kon doen en eventueel handsfree kon bellen. Inmiddels is dat ook allemaal weer anders, al zijn er nog steeds mensen die hun telefoon graag op een houdertje leggen. Veel anderen klikken hem in een soort plastic houdertje waardoor ze makkelijk kunnen navigeren.
Uiteindelijk werd de autotelefoon in 1980 echt geïntroduceerd, samen met het autotelefoonnet. De autotelefoon was er toen in het type Castor en het type Pollux. Er bleken al heel snel lange gesprekken werden gevoerd en mensen de autotelefoon volop gebruikten. In 1982 waren er 3500 aansluitingen in Nederland, maar in 1985 komt daar een tweede autotelefoonnet bij waar 15.000 abonnees welkom waren. Er kwamen nieuwe telefoons bij en uiteindelijk kwam in 1986 de eerste zend-ontvanger die draagbaar was uit, de Carvox 2453. En al gauw kwam er een wirwar aan autotelefoons op de markt, zoals je ook wel kunt zien in de onderstaande X-posts. Uiteindelijk was de uitvinding der autotelefoons een geweldige uitvinding, maar het bewijst wel dat de tijden veranderen. Nu moet je er niet aan denken dat iemand zit te bellen terwijl hij rijdt, met in zijn hand een telefoon die niet-handsfree is. Toen was je echter helemaal de man wanneer je dat deed, al waren er toen natuurlijk ook mensen die het maar onnodig vonden. Terugkijkend is het natuurlijk een geweldige gadget, die duidelijk uit andere tijden afkomstig is.
