De hyperloop: het is futuristisch, het is snel en het lijkt een logische oplossing voor een heleboel mobiliteitsproblemen die we op de wereld hebben. Maar het komt ook met zijn problemen. Elon Musk is met zijn hyperloop gestopt en hetzelfde geldt nu voor Virgin. Hyperloop One wordt verkocht: de onderdelen, de medewerkers: het moet allemaal de deur uit en dit jaar nog wordt de hele boel opgedoekt. Is het toch onmogelijk, die hyperloop? Is het een droom die nooit uitkomt? Een mission impossible?
Dat Richard Branson en Elon Musk ermee stoppen, wil niet zeggen dat de hele droom weg is, maar het wordt wel steeds meer een experiment voor studentengroepen en kleine startups, versus grote bedrijven die hun visie en geld erachter zetten. En een goed teken is dat niet voor de technologie, die ervoor zou moeten zorgen dat mensen door dankzij aerodynamica door een buis heen worden geschoten. Snelheden die daarbij gehaald zouden moeten worden zijn tot 1200 kilometer per uur. Helemaal gestoord natuurlijk, maar hoe fantastisch zou het zijn: in een uurtje naar Wenen kunnen reizen?
Zo ver is het echter nog lang niet met de hyperloop: tijdens een test in Nevada kwam Virgin niet verder dan 160 kilometer per uur. Toch was dat wel een doorbraak: het was namelijk de enige keer dat mensen in een hyperloop hebben gereisd. Voor het eerst, maar zoals het er nu naar uitziet ook voor het laatst. Hoewel het technisch best mogelijk is om een hyperloop te maken, is de snelheid, maar ook wat er nodig zal zijn om die hyperloops te bouwen en te installeren, een heel moeilijk te bereiken doel, zeker als je er mensen mee wil vervoeren.
Het is jammer, omdat iedereen het graag wil, maar het gewoon niet lukt. Virgin Hyperloop gaf in 2017 zelfs nog aan dat het wel verwachtte in 2020 of 2021 wereldwijd hyperloops te hebben. Het is er uiteindelijk nog niet eens een geworden. Nu helpt een pandemie ook niet, maar het blijkt gewoon echt moeilijk om mensen zo snel te kunnen vervoeren. Je wordt er al snel erg misselijk en duizelig van. Bovendien zitten er ook wel wat vibraties in zo’n reis, waardoor het ook niet altijd heel aangenaam reizen is.
Tel daarbij de kosten op van het ontwikkelen, maar zelfs het plaatsen van het systeem, en je weet dat het een moeilijker en moeilijker project wordt om werkelijkheid te maken. We zullen ook maar niet berekenen wat er allemaal al is geïnvesteerd in hyperlooptechnologie, want dat aantal moet gigantisch zijn. Plus: onze aarde is niet plat, dus dat maakt het ook moeilijker om zo’n rechte gang te bouwen en dat is uiteindelijk wel wat een hyperloop is. Het blijkt ook niet heel makkelijk te zijn om zo’n vacuüm te creëren dat nodig is voor de reis. Dat kost veel energie en dat moet ook in ogenschouw worden genomen als je denkt aan hoe realistisch de komst van hyperloops nu werkelijk is. En dan is er ook nog het vraagstuk van de capsule: hoe maak je er een die op de lange termijn tegen die G-krachten bestand is?
Het zijn veel vragen, die uiteindelijk uitmonden in één grote vraag: is het een utopie? Op dit moment wel. Het feit dat rijke, innovatieve bedrijven het niet voor elkaar weten te boksen, spreekt helaas boekdelen voor de ontwikkeling van deze manier van transport voor de komende jaren. We houden hoop, want reizen is nu eenmaal iets dat we binnenkort waarschijnlijk echt anders moeten gaan aanpakken, maar de komende jaren zal het eerder stiller worden, dan drukker, als het gaat om hyperlooptechnologie.
