Morgen gaan we eindelijk zien hoe het verder gaat met Lupin, de Franse slimmerik die als een soort goochelaar vanalles en nogwat laat verdwijnen. Echter heeft hij ook zelf wel eens het probleem dat er dingen (of eigenlijk personen) van hem missen. In een spannend kat-en-muis-spel dwars door Parijs volgen we al een paar jaren zijn avonturen, en eigenlijk maken ze bij Netflix niet genoeg afleveringen om onze honger echt te kunnen stillen. Waarom is Lupin zo’n heerlijke serie? Hierom.
Lupin is gebaseerd op een echte boekenreeks en dat betekent dat de fundering alvast enorm stevig is. Het is een boekenserie die in Frankrijk al vele jaren geliefd is. Maurice Leblanc is de schrijver van die avonturen, die ook weer gebaseerd zouden zijn op een echt persoon. In ieder geval is ook de televisieserie erg goed geschreven: het is slim, en doet ons denken aan bijvoorbeeld Sherlock, wat ook zo krachtig in elkaar zit.
Als je net begint met kijken naar Lupin, dan zal je merken dat je niet helemaal kunt inschatten met wie je te maken hebt. Hebben we hier met een goedzak, of toch met een bad guy te maken. Hij is een soort goede badguy, of een slechte goedzak. En stiekem is het eigenlijk wel heel lekker om voor die kant te juichen. Niet te evil, maar ook weer niet helemaal op het rechte pad. We smullen ervan.
Lupin speelt zich grotendeels af in Parijs en van die mooie stad krijgen we geen genoeg. Het begint allemaal in de creme de la creme van de Franse hoofdstad: het Louvre, waar de eerste roof plaatsvindt. Kortom, er wordt meteen hoog ingezet. Maar vooral is het de beelden van de stad Parijs die we zien, en dat Franse leven, waardoor we extra genieten van de avonturen van onze favoriete ‘crimineel’.
We houden ervan als een serie of film ons even echt achter de oren doet krabben van: oh jee, maar hoe nu verder? Lupin is in staat om ons zover te krijgen. Op sommige momenten zit je net als Lupin zelf echt even in de rats over een duivels dilemma dat de échte schurk hem voorschotelt. Kan dit nog wel goedkomen? Het zorgt soms voor enorm intense cliffhangers, waardoor de honger naar nieuwe afleveringen alleen maar groeit.
Acteur Omar Sy is een creatieve duizendpoot. Zijn gezicht alleen al: hij kan er enorm indrukwekkend en dreigend uitzien, maar ook vriendelijk als een zonnige dag. We hebben hem pas echt leren kennen toen hij de sterren van de hemel speelde in Intouchable en we zien hem ook het liefst in Franse films: ook al zat hij ook in Transformers en X-Men. Ook in Lupin zien we dat hij zich als een vis in het water voelt en het is heerlijk om hem zo te zien genieten. Plus: hij is ook echt een goede acteur, zeker voor de rol van Arsène Lupin.
5 oktober (morgen dus) gaat het derde seizoen online op Netflix: veel plezier!
