Netflix Games zijn heel veelzijdig en daarom verbaast het niet dat een strategie-achtige game als Terra Nil op het platform staat. Deze game van Free Lives heeft een opvallend uitgesproken artstijl, maar we vroegen ons wel af of zo’n strategiegame zich wel zo lekker vertaald naar het schermpje van onze telefoon. We kunnen daarop positief beantwoorden: het werkt prima op je smartphonescherm. Dat betekent echter niet dat het een geweldige game is, want er zit een flink frustrerend randje aan.
Aan het begin van Terra Nil is het nog een heerlijk spel. Het is rustgevend, je bent lekker een beetje aan het tuinieren. Het idee is dat je een prachtige wildernis maakt met bomen en bloemen en vruchtbare grond. Dit alles voelt heerlijk. Wel moet je constant goed in de gaten houden wat je allemaal tot je beschikking hebt: het kan namelijk hard gaan met je bronnen en het opnieuw laten groeien ervan kan lang duren. Die balans daarin is soms moeilijk te vinden en hoewel dat deel is van het spel, is dat niet voor iedereen. Ik heb er het geduld niet voor: het moet wel leuk blijven.
Nu kun je het op zich wel makkelijk opnieuw starten omdat de levels procedureel gegenereerd worden, elke keer spelen is dus weer anders. Maar ja, net als in bijvoorbeeld Rollercoaster Tycoon heb je niet altijd zin om weer helemaal van voren af aan te beginnen als je net vrij veel tijd in je landje hebt gestoken. Maar dat het niet elke keer hetzelfde land is waar je mee begint zorgt wel dat het minder erg is. En sowieso minder saai. Dat gecombineerd met die mooie visuele stijl zorgt dat je Terra Nil waarschijnlijk toch wat langer speelt dan je zou denken qua frustratieniveau.
Dat is ook heel dubbel aan dit spel: enerzijds is het rustgevend, anderzijds is het gekmakend. De muziek is prachtig, de omgevingen zijn mooi en je kunt lekker op je gemak in het rond tikken. Maar tegelijkertijd kun je heel gefrustreerd raken over die bronnen en het idee dat je weer helemaal opnieuw moet beginnen. Toch is dat ook wat bij de gameplay hoort. Gameplay die verder heel soepel verloopt, omdat het spel heel duidelijk bewust goed is getest voordat hij naar de mobiel kwam. De knoppen zitten op de goede plek en het is heel duidelijk hoe de besturing werkt.
Uiteindelijk is Terra Nil een goede game die zeker omdat je hem ‘gratis’ kunt spelen via Netflix, absoluut eens moet proberen. Is het niks voor jou, dan merk je dat snel genoeg. Je krijgt namelijk wel veel tijd in dit spel om zaken op je gemakje te doen, tegelijkertijd kan deze game al vrij snel zorgen voor wat.. bewustzijn over je mogelijkheden. Of het gebrek daaraan.
Wat nog een interessante twist is in dit spel die we niet eerder hebben genoemd, dat is dat het een omgekeerde stadsbouwgame is. Dat wil zeggen dat je je in een wereld bevindt waar klimaatverandering voor grote problemen heeft gezorgd en jij moet zorgen dat de verdroogde grond weer tot leven komt. Je moet dus nooit een stad bouwen, je moet zorgen dat de natuur weer de ruimte krijgt om te groeien. Het is pijnlijk om mee te maken, waardoor het moeilijk is om dat zengevoel vast te houden.
Het is jammer dat een spel waarin je met zoiets leuks bezig mag ook zo’n ruw randje heeft, al is dat wel de realiteit waarin we nu leven. In dat opzicht zou de game wat ons betreft zelfs nog iets educatiever mogen. Wat is er gebeurd, waarom? Misschien leren we er dan wat meer van en houden we het bovendien nog langer vol. Desalniettemin is Terra Nil zeker het proberen waard, want je leert er alsnog veel door, maar het had nog iets specifieker op de gevolgen van klimaatproblemen mogen inspelen. Zeker een game om eens te proberen, al is het maar om de psychologische strijd die je erdoor met jezelf aangaat. Heel interessant.
