Als liefhebber van whisky, en dan bedoel ik wel het échte goede ‘spul’, is Schotland natuurlijk dé place to be. Welnu, onlangs was ik op bezoek bij The GlenDronach. Een kleine distilleerderij in de East-Highlands, een kilometer of 40 boven Aberdeen in de Valley of Forgue. Het is een van de oudste gelicenseerde distilleerderijen van Schotland, gestart in 1826 door James Allardice. Ik moet eerlijk bekennen dat ik tot een paar weken geleden deze distilleerderij, en haar Single Malt whisky’s, niet kende. Shame on me? Nou, als je weet dat Schotland bijna 150 distilleerderijen kent, dan neem ik mij dat zelf in ieder geval niet echt kwalijk.
Goed, GlenDronach dus. Zoals gezegd een relatief kleine distilleerderij waar jaarlijks zo’n anderhalf miljoen liter whisky gestookt wordt. Die wordt voor het grootste deel gebotteld over vier soorten Single Malt, nadat die 12, 15, 18 of 21 jaar gerijpt hebben. Voor wie het nog niet wist, dat rijpingsproces is wat de smaak van de whisky voor een groot deel bepaalt. En dan vooral de vaten waarin dat gebeurt. GlenDronach gebruikt daarvoor sherry vaten uit het zuiden van Spanje. Die komen van twee sherry producenten, Ximenez en Oloroso. Vandaar dus, een Schotse whisky met Spaanse roots.
Tijdens ons bezoek aan The GlenDronach waren die Spaanse roots niet alleen in de vorm van de vaten te zien. We kregen ook de gelegenheid om de verschillen tussen de diverse varianten van GlenDronach te proeven en te vergelijken met de sherry’s uit de vaten waarop de whisky van GlenDronach rijpt. Een bijzondere ervaring die ik iedere whisky liefhebber aanraad om een te ervaren. Koop bij je volgende fles whisky ook eens een fles van de sherry, of andere drank, waarvan de vaten gebruikt zijn voor het rijpingsproces van de whisky die je net gekocht hebt. Echt, je gaat versteld staan.
Nu ben ik vooral een whisky liefhebber die zich normaliter eigenlijk nauwelijks verdiept in het proces en de rijping. De whisky moet vooral lekker zijn, maar ik moet ook toegeven dat ik veel geleerd heb van de ervaring bij GlenDronach. Het wat voor mij een tweede bezoek aan een distilleerderij. De eerste keer was in 1993 bij Jack Daniel’s, maar dit terzijde.
Nu worden natuurlijk meer whisky’s gerijpt op sherry vaten. GlenDronach is dus zeker niet de enige. Waar de distilleerderijen zoals GlenDronach zich in onderscheiden is de expertise en ‘neus’ van de Master Blender. Die bepaalt de identiteit van de whisky en bewaakt de kwaliteit van het eindproduct. De Master Blender van GlenDronach, Dr. Rachel Barrie, werkt echter pas enkele jaren bij deze distilleerderij. Dat wekte bij mij meteen de vraag op, ‘Wat als de Master Blender opstapt? Verandert dan de smaak van de whisky?’
Welnu, helaas was Dr. Rachel Barrie zelf niet op de distilleerderij aanwezig, maar tijdens mijn gesprek met de Global Brand Ambassador van The GlenDronach, Stewart Buchanan, werd die vraag beantwoord. Het werk, en de neus, van de Master Blender is uiteraard van extreem belang, en invloed, op de kwaliteit en smaak van de whisky. Elke Master Blender brengt zijn, en in het geval van The GlenDronach, haar eigen kennis en ervaring mee. Om de kwaliteit te waarborgen, zodat een 12, 15, 18 of 21 jaar gerijpte GlenDronach, een constante smaak hebben, kan Rachel beschikken over uitgebreide en gedetailleerde, documentatie van 197 jaar whisky stoken, sinds het prille begin, toen James Allardice in 1826 voor het eerst GlenDronach whisky stookte.
Dat, aangevuld met haar eigen kennis en ervaring, zorgt ervoor dat elke fles GlenDronach met dezelfde hoge kwaliteit en smaak wordt gerijpt. Het rijpingsproces, en de expertise van Dr. Rachel Barrie, wordt continu gemonitord en beschreven, zodat, zelfs wanneer Rachel GlenDronach zou verlaten, de volgende Master Blender de kwaliteit van GlenDronach ook kan waarborgen.
Uiteraard heeft de Master Blender ook haar eigen invloed op de whisky collectie van GlenDronach. Die komt tot uiting in speciale edities van de whisky. De Strong Cask collectie is daar een van. Eens in de zoveel jaar wordt deze speciale editie van The GlenDronach gebotteld. Onlangs werd de 12e Strong Cask Batch gebotteld. De naam Strong Cask doet het al vermoeden. Dit is geen gewone whisky.
De 12e Strong Cask is een 12-jaar gerijpte GlenDronach van bijna 60%. Die blijft wel even hangen en kun je het beste drinken met een beetje water erbij. Water, in tegenstelling was sommige whiskydrinkers denken, doet niets af aan de smaak van de whisky. Sterker nog, het zorgt er zelfs voor dat de smaken van het rijpingsproces (die ontstaan in de sherryvaten) nog beter naar voren komt. En, ook prettig, het zorgt ervoor dat de whiskysmaak goed blijft hangen, zonder dat de alcohol in je keel brandt.
The GlenDronach heb ik inmiddels ervaren als een van de meest uitgesproken Single Malts. Personlijk ging mijn voorkeur tijdens de tasting uit naar de 18 jaar, op Oloroso vaten, gerijpte GlenDronach. Die ga ik binnenkort zeker nog aan mijn collectie toevoegen. Zoals gezegd, ik ben geen extreme kenner, maar vooral een genieter. De Strong Cask staat inmiddels vooraan in mijn eigen collectie Single Malts, waartoe onder andere ook een Glen Morangie (Malaga Cask), een 10 jaar oude Macallan, Tallisker, Lagavulin en een 12 jaar gerijpte Ben Riagh – ook een whisky van The GlenDronach – behoren. De vreemde eend in de bijt, maar qua productie en rijping enigszins vergelijkbaar met de Strong Cask van GlenDronoach, is de 134 proof Singel Barrel van Jack Daniel’s.
Zoals gezegd, whisky moet je genieten door het te drinken, niet door er in een kast naar te kijken. De enige uitzondering op deze regel is de oudste bewaarde GlenDronach fles die in een vitrine staat bij de distilleerderij, uit 1884. Hoewel de volgens Stewart ook nu nog goed te drinken zou zijn, wordt die niet geopend. Hij is zelfs niet te koop, nog voor geen 10 miljoen, aldus Stewart. Vorig jaar verkocht The GlenDronach overgens wel een speciale, 50 jaar oude, single malt, de kostte geen 10 miljoen, maar was ook behoorlijk aan de prijs. Bijna te zonde om open te maken 😉
