Deze vraag kan voor Jupiter zelf met een volmondig nee beantwoord worden. De gasreus heeft geen leefbare atmosfeer. Toch gaat de Europese ruimtevaartorganisatie, ESA, op zoek naar leven in de buurt van Jupiter. Op drie van haar ijsmanen: Ganymedes, Europa en Callisto. In april wordt, als alles volgens planning verloopt, de ruimtesonde Juice gelanceerd. Die reist dan in acht jaar tijd naar de ijsmanen van Jupiter om daar met behulp van observaties en metingen te kunnen bepalen of er leven mogelijk is op een of meerdere van die manen.
Juice is uitgerust met een tiental instrumenten voor de metingen en observaties. De benodigde energie wordt opgewekt met zonnepanelen aan weerszijden van de sonde. On totaal zal Juice 35 keer de drie manen van Jupiter bezoeken door er op relatief korte afstand langs te vliegen. De eerste jaren, nadat Juice bij Jupiter aangekomen is, zullen de manen bestudeerd worden vanuit een baan rondom de planeet zelf.
Daarna wordt de sonde in een baan rond de maan Ganymedes gebracht. Dat is de grootste van de drie ijsmanen – groter ook dan de planeten Mercurius en Pluto – en het hoofddoel van de Juice missie. Ganymedes is niet alleen de grootste van de drie manen, het is ook de enige maan in ons zonnestelsel met een eigen magnetisch veld.
Het is een vraag waarop bijna iedereen het antwoord denkt te weten. Zijn wij de enige bewoonde planeet in ons universum? Dat lijkt onwaarschijnlijk. Wetenschappers berekenden een jaar of elf geleden al eens dat alleen al onze eigen Melkweg minimaal 10 miljard bewoonbare planeten telt. Andere wetenschappers zijn wat voorzichtiger en houden het bij 300 miljoen. Daar moeten welhaast ook planeten bij zijn waar leven ontstaan is.
Hard bewijs voor leven op andere planeten hebben we nog niet. We zijn – zover bekend – nog nooit door andere levende vormen bezocht en zelf naar andere bewoonbare planeten reizen is vanwege de afstand en beschikbare technologie simpelweg nog niet mogelijk. Sterker nog, zelfs binnen ons eigen zonnestelsel is de mens nog nooit verder gekomen dan de maan. Met onbemande sondes hebben we inmiddels wel Mars al weten te bezoeken.
De dichtstbijzijnde bewoonbare planeet buiten ons zonnestelsel draait om Proxima Centauri. Dat zonnestelsel ligt op ‘slechts’ vier lichtjaar van ons verwijderd. Dat is dus vier jaar reizen, mits we in staat zijn een ruimtevaartuig te bouwen dat met de snelheid van het licht kan reizen. En dan zijn we pas bij de eerste van de naar schatting 10 miljard, of 300 miljoen, bewoonbare planeten die onze Melkweg volgens wetenschappers telt. Kortom, genoeg kansen.
