De meest ambitieuze Nederlandse game ooit, één van de beste sequels tot een game aller tijden, het mooiste spel dat we ooit hebben gezien. Het ene na het andere superlatief komt op het internet voorbij, want vandaag kwamen de reviews van Horizon Forbidden West online. Er is veel enthousiasme over deze game. Dit is waarom het spel het gesprek van de dag is.
Mensen die graag de uitdrukking ‘het oog wil ook wat’ bezigen, die kunnen hun lol op met Horizon Forbidden West. Het haar van onze hoofdrolspeelster mag dan wel erg gewichtsloos lijken, dat is eigenlijk het enige wat je in de wereld van Forbidden West kunt ontdekken dat iets minder mooi is. Verder is elk object, elke achtergrond, elke mondbeweging levensecht. Het is natuurlijk een vreemde wereld met robotdinosaurussen en een wat wilde jonge vrouw, maar mede door het adembenemende oog voor detail van de makers van het spel is het volledig geloofwaardig. Kijk zelf maar:
Er wordt in principe wereldwijd veel over het spel gepraat, maar in Nederland een beetje extra. Dit spel is namelijk in Nederland gemaakt. We staan als kikkerland niet echt bekend om onze game-ontwikkelskills (al hebben ‘we’ natuurlijk wel het fantastische brein Rami Ismael), maar Guerrilla Games wist zich jaren geleden al in de kijker van Sony te spelen dankzij zijn Killzone-games en sindsdien is het bedrijf exclusief aan de slag met PlayStation-games. Horizon Forbidden West is gemaakt in het wilde westen van ons eigen land, namelijk Amsterdam.
Op zich mag je van een game verwachten dat hij beter is dan zijn voorganger, maar je kunt je voorstellen dat het moeilijk is om die voetsporen te vullen. Meestal is de tweede game een grote teleurstelling, omdat alle goede ideeën eigenlijk al in het eerste deel zijn gestopt. Die vlieger gaat niet op voor Horizon: deze sequel is op zoveel vlakken beter dan zijn voorganger. Eigenlijk op zo’n beetje alle vlakken. De openwereld is mooi, groot en het verhaal zit stevig in elkaar, maar wordt nog verder verrijkt door de vele zijmissies. Dat je ook nog veel keuzes hebt in het vechten zelf, dat maakt dit een ervaring die nog rijker voelt dan zijn voorganger.
Het is een beetje een stokpaardje geworden, maar we missen vrouwelijke hoofdpersonages in games. Nog steeds zijn ze een zeldzame toevoeging en zijn er weinig games die echt een vrouwelijke hoofdrolspeelster hebben. Horizon Zero Dawn heeft al laten zien dat dat prima kan zonder de standaard Tomb Raider-achtige nadruk op schoonheid of de onzelfredzaamheid van Princess Peach. Aloy is sinds die eerste game al geweldig, maar toen moest ze nog veel uitvinden voor zichzelf. In deze game is ze verder en dat merk je. Het is geweldig om weer met haar op pad te kunnen in een nieuw avontuur.
Je moet op zoek naar een locatie waar kunstmatige intelligentie wordt gevormd die best eens de hele wereld zou kunnen ruïneren. Op zich niet het meest originele onderwerp van een game, maar tegelijkertijd heeft het te maken met waarmee we ook in de echte wereld te maken krijgen: kunstmatige intelligentie en de dreiging hiervan. Guerrilla weet wijze lessen over dit onderwerp in een heel aantrekkelijke verpakking te stoppen. En Aloy moet ook nog praktisch gezien enorm creatief zijn: je moet vallen zetten, bedenken wat de zwakke plek van elke vijand is en goed bedenken wat je gaat doen voordat je ergens aan begint. Creativiteit is dus niet alleen te vinden in de game, maar moet je zelf ook vinden om te slagen.
De eerste game van Horizon is 20 miljoen keer verkocht, maar als we op al het gepraat over het spel af kunnen gaan, dan is de verwachting dat dit nieuwe spel dat dunnetjes overdoet. 18 februari verschijnt Horizon: Forbidden West op PlayStation 4 en PlayStation 5.
