Een rijke, gevaarlijke man die houdt van agressieve seks en een vrouw die prima haar mannetje staat. Zo erg, dat de maffiabaas besluit om haar 365 dagen te kidnappen in de hoop dat zij verliefd op hem wordt. Het klinkt niet zo briljant, maar het is toch echt dé nummer 1 op Netflix momenteel. Dit is hoe dat komt.
Ik kan er kort over zijn: 365 Days (365 DNI) is het dichtst bij porno dat Netflix ooit is gekomen. Het verhaal klinkt al bekend, toch? Dit is een soort 50 Shades of Grey on steroids, compleet met gemaskerd bal en dreigende exen. Maar vooral met veel semi-agressieve, passionele seksscènes en momenten die toch aardig tegen aanranding aanschuren.
Een gevaarlijke film dus, dat 365 Days. Het gaat om een Poolse vrouw die tijdens een trip naar Italië tegen het goedgevormde lijf loopt van de gevaarlijke, rijke man die haar zal ontvoeren. Wat volgt is een soort verknipte variant van Belle & het Beest, maar dan met een Victoria Koblenko-look-a-like die veelal in nietsverhullende pakjes rondparadeert. Er zit zelfs een ongemakkelijke tafelscène in, om de vreemde mix van Belle & het Beest met 50 Shades of Grey compleet te maken.
365 Days is door al zijn met seks doordrenkte scènes natuurlijk erg populair op Netflix. Het maakt de tongen los, ondanks dat het eigenlijk een gedrocht is. Mensen praten erover, het gaat om seks, dat maakt natuurlijk nieuwsgierig. Kun je echter gerust verder leven en jezelf een Netflix-fan noemen zonder dit te hebben doorstaan: ja hoor.
Hoe graag je het wil, deze film wordt ook naar het einde toe niet ineens een film met een boodschap. Hij doet er zelfs helemaal niets aan om even stil te staan bij het feit dat het niet zo gezond is wat er gebeurd. De ‘Belle’ van het stuk, Laura, stelt er eigenlijk maar weinig vragen over. Ze ondergaat het met een glimlach. Een verregaande vorm van Stockholm-syndroom?
50 Shades of Grey was niet zo goed, maar had momenten om van te houden. 365 Days heeft dat niet. Er is weinig om te waarderen: de slechte soundtrack en het slechte acteerwerk maken het slechte regisseerwerk er niet beter op. Moet je dit kijken? Zeker niet. Wil je het kijken? Waarschijnlijk wel. Al is het maar om je even lekker te ergeren, of je misschien stiekem toch te verlekkeren bij alle ordinaire bed-en-schip-scènes. Het moge duidelijk zijn: je bent niet de enige.
