The Queen’s Gambit staat nog maar net op Netflix en is nu al een enorme hit. De reviews zijn lovend en de serie staat hoog in de landelijke top 10 lijstjes van de streamingdienst. Als je de afgelopen week Netflix hebt geopend dan heb je de serie vast wel voorbij zien komen. En anders hebben je vrienden of familie The Queen’s Gambit al aangeraden.
Mijn verwachtingen waren niet eens echt hoog, want ik had nog geen reviews gelezen. Daarin wordt namelijk vaak al een groot deel van het verhaal verklapt en dan kijkt het toch anders. Ik startte er dus gewoon mee zonder al te veel verwachtingen. Ben ik nu ook lyrisch? Ja! Daarom heb ik 5 redenen voor je op een rij gezet waarom jij de serie ook moet zien. Zonder echte spoilers, dat beloof ik je!
The Queen’s Gambit is een origineel verhaal. Officieel valt de serie in de categorie ‘drama’, maar het is lastig in een hokje te stoppen. Je wordt continu verrast door flashbacks naar het verleden en ziet Beth opgroeien van weeskind tot professioneel schaakster. Haar leven gaat niet bepaald over rozen, maar het verhaal wordt nergens zeurderig. Hoewel het in de serie om schaken draait, maakt het helemaal niets uit als het schaakspel je niet boeit of het niet kent.
Bovendien worden de verhaallijnen goed aan elkaar geknoopt, waardoor uiteindelijk alle puzzelstukjes op zijn plaats vallen. We kunnen hooguit een tikje teleurgesteld zijn over het einde, dat ons met vragen achterlaat. Maar dat is natuurlijk precies de bedoeling.
Het acteerwerk in de serie is geweldig. Hoewel het verhaal fictief is, zijn de karakters geloofwaardig. Anya Taylor-Joy speelt de hoofdrol van Elizabeth (Beth) en doet dat fantastisch. Ze zet Beth als schaakster, verslaafde en verliefde puber indrukwekkend goed weg. Maar niet alleen Anya speelt goed. De andere acteurs zijn net zo sterk, met een bijzondere vermelding voor de ‘kleine Beth’, vertolkt door Isla Johnston.
De sfeer en mode van de jaren 50 en 60 worden prachtig in beeld gebracht in The Queen’s Gambit. Van het interieur in de huizen en hotels tot de mode. Wanneer hoofdrolspeler en schaakster Beth eenmaal de modetrends ontdekt, draagt ze de meest fantastische creaties. Het deed mij een beetje denken aan Mad Men. Ook leuk: Beth gaat helemaal los op Shocking Blue van Venus en kleedt en maakt zich op als zangeres Mariska Veres. Het nummer van de Nederlandse band bereikte in de Verenigde Staten de nummer 1 positie.
Ik ben geen kenner en weet vrij weinig over schaken. Toch boeit het spel me na het zien van de serie enorm. Het is bijna (of zelfs helemaal) hogere wiskunde en ik had me nooit zo gerealiseerd dat schaken enorm complex is en draait om techniek en formules. Volgens The New York Times klopt de weergave van de schaaktoernooien uit de jaren 50 en 60 behoorlijk goed. Er zitten wel wat foutjes in hoe de schaakstukken soms zijn neergezet, maar zelfs experts vinden de serie behoorlijk geloofwaardig. Maakt voor ons als kijkers natuurlijk vrij weinig uit, maar komt de kwaliteit van de serie ten goede.
In de jaren 50 en 60 was het als vrouw niet gebruikelijk om je in een mannenwereld te begeven. Laat staan dat je dezelfde kansen kreeg. Hoewel het succes Beth ook niet is komen aanwaaien, houdt zij zich toch behoorlijk goed staande in een de door mannen gedomineerde schaakwereld. Van puber die door alle mannen wordt uitgelachen tot een wereldwijd gerespecteerde schaakspeelster. Beth flikt het.
The Queen’s Gambit krijgt een 8,9 op IMDb en dat begrijpen wij wel. Het is een (groot)meesterwerk. Gaat dat zien!
Fotocredits: Netflix
