Rietjes, waterflesjes, broodzakjes, wattenstaafjes en het merendeel van alle voedselverpakkingen: waarschijnlijk heb je op zijn minst een van deze producten in huis en ze hebben met elkaar gemeen dat ze uit plastic bestaan. Per jaar komt er meer dan 8 miljoen ton plastic afval in zee terecht en dat is niet alleen schadelijk voor het zeeleven, maar vormt ook potentiële gevaren voor de mens.
Microplastics – stukjes plastic van minder dan 5 mm groot – worden namelijk opgegeten door vissen en belanden vervolgens op ons bord. Deze kleine stukjes plastic ontstaan doordat grote stukken plastic afgebroken worden, maar ze worden ook expres in veel producten verwerkt, zoals in cosmetica of schoonmaakmiddelen. De minuscule deeltjes worden letterlijk overal ter wereld teruggevonden: van afgelegen gebieden in de Alpen tot de diepste plek op aarde: de Marianentrog in de Grote Oceaan.
The Verge ging langs bij onderzoekers van Colombia University om garnalen, gekocht op de markt, te laten onderzoeken. Onderzoekster Debra Magadini, gespecialiseerd in microplastics in zeevruchten, vertelt dat ze eigenlijk altijd microplastics tegenkomt bij het ontleden van vissen, ongeacht de soort. Zo ook in de garnalen die de journaliste van The Verge meenam naar het lab. In elke garnaal zaten microplastics.
Geen prettig idee, al die kleine stukjes plastic in je eten. Toch is er nog geen eenduidig antwoord op de vraag of dit nu ook schadelijk is voor de volksgezondheid. De Wereldgezondheidsorganisatie heeft onlangs een rapport uitgebracht waaruit bleek dat er veel microplastics in drinkwater zitten, maar dat dit niet direct een gevaar betekent voor onze gezondheid.
Toch is er volgens een aantal onderzoekers wel degelijk reden om ons zorgen te maken. Buiten het feit dat we jaarlijks tienduizenden stukjes microplastics binnenkrijgen via ons eten en drinken, ademen we een vergelijkbare hoeveelheid ook nog in. De komende jaren zullen er alleen maar meer stukjes microplastics bij komen en er is bovendien nog heel weinig bekend over nóg kleinere stukjes: de nanoplastics. Wetenschapper Magadini: “De onderzoeken die naar buiten komen zijn schokkend. Plastic is overal: het zit in zeezout, het zit in bier; het is moeilijk om iets te noemen waar geen plastic in zit.”
Magadine benadrukt dat het onmogelijk is om plastic compleet te verbannen. “Er is geen twijfel over mogelijk dat we plastic zullen blijven gebruiken in de toekomst, maar we moeten wel beter nadenken wat we met het plastic doen wanneer we het niet meer nodig hebben.”
