Tokio heeft in 2020 de Olympische Spelen, maar de beveiliging is een issue. Niet omdat er te veel dreiging zou zijn, verre van, maar omdat er niet genoeg plek is. Japan in het algemeen en Tokio in het bijzonder zijn notoir dichtgebouwd (als je dacht dat we in Nederland hutje mutje leefden moet je eens daar heen gaan) en de locaties van de Olympische Spelen hebben gewoon niet genoeg ruimte voor beveiligingscontroles en de wachtrijen die de controles opleveren. Dat moet dus efficiënter, niet in de laatste plaats omdat het in Tokio ontstellend kan worden in de zomer.
Hoofd beveiliging Tsuyoshi Iwashita heeft daarom voorgesteld om gezichtsherkenning te gaan gebruiken voor de controle van meer dan 300.000 mensen: sporters, coaches, medewerkers en de pers. Feitelijk krijgt iedereen die niet gewoon sporters komt kijken een speciale identificatiekaart met een chip er in waarmee diens identiteit automatisch geverifieerd kan worden. Het lijkt er wel op dat het systeem nog steeds met een vaste camera’paal’ werkt waar je ID tegenaan gehouden moet worden en die vervolgens je gezicht bekijkt.
Het systeem wordt in samenwerking met NEC geplaatst. Het techbedrijf doet dat niet voor het eerst. In 2016 werd bij de spelen in Rio ook al getest met de technologie en inmiddels wordt de technologie al op verschillende plekken zoals luchthavens gebruikt en de ‘paal’ die je gezicht scant lijkt ook op de automatische paspoortcontrole op Schiphol. Hopelijk gaat het wel iets sneller…
Het systeem heeft volgens Iwashita een 99,7 procent kans om direct een gezicht te herkennen, onafhankelijk van nationaliteit of lengte. Andere systemen hebben nog wel eens problemen met die twee aspecten. Tijdens een demonstratie herkende het systeem bijvoorbeeld ook mensen in een rolstoel. Met dit systeem lost Tokio het ruimteprobleem dus mooi op, maar het is wel een hoop extra werk. Niet alleen moeten al die identificatie gaan produceren, ze moeten dus ook van meer dan 300.000 mensen foto’s gaan regelen die representatief genoeg zijn om een systeem als dit veilig te maken. Dat zal nogal een administratieve klus worden.
Het grootste risico is natuurlijk dat het systeem het mid-spelen begeeft. Of er een plan B is voor die omstandigheid werd tijdens de persconferentie waar het systeem werd aangekondigd niet gezegd, maar laten we hopen dat het niet nodig zal zijn met hoe heet het kan worden in Tokio. In dat soort temperaturen wil je niemand laten wachten, zeker niet sporters die nog moeten gaan presteren. Als ze zich daar aan het bedenken zijn om specifiek voor de Spelen zomertijd in te gaan voeren, dan weet je dat het een ding is.
[Afbeeldingen © – chepko danil – Fotolia]
