Je hoeft niet van voetbal te houden om FIFA als game te kunnen waarderen. Ik kijk het niet, ik volg het niet, mijn favoriete team wordt op basis van het stat-scherm geselecteerd en bij twijfel op de kleuren van het tenue. Het maakt niet uit, want mechanisch is voetbal een leuk spel om te spelen op je console, of je nou Ibrahimovic van Ronaldo kunt onderscheiden of niet (kan ik wel trouwens: Ronaldo is die onsympathieke en Ibrahimovic heeft een staartje.)
Dat gezegd hebbende is het altijd moeilijk om de vaak subtiele verschillen tussen de verschillende FIFA-games te zien als je dit soort games niet vaak speelt. EA heeft het me echter makkelijk gemaakt door de nieuwe modus The Journey het speerpunt van FIFA 17 te maken. Daarin wordt een verhaal verteld, met cutscenes en al, van één voetballer en zijn reis om het te maken als sterspeler. Niet te verwarren met de create-a-player modus, waarin je ongeveer hetzelfde doet, is dit zo dicht bij een single-player modus als FIFA ooit is gekomen. Tegen alle verwachting in werkt het nog ook.
Het verhaal is een goede leidraad en vooral heel erg geschikt voor mensen zoals ikzelf, die het wel leuk vinden om eens een balletje te trappen maar een reden nodig hebben om dat te doen en zeker geen zin hebben om online afgeslacht te worden. Ook prettig is de meteen beschikbare real-time tutorial (die je direct uit kunt zetten als je het al allemaal weet) die je tips geeft over hoe de mechanieken van FIFA werken.
Of je nu een expert bent of niet, er zijn wel wat dingen veranderd aan de ‘standaardsituaties’ zoals dat heet. Het nemen van penalty’s, corners en vrije trappen is aangepast ten opzichte van andere delen en het is in elk geval helder en geeft je meer controle. Datzelfde geldt voor het nieuwe ‘fysieke’ systeem dat er (mede dankzij de verandering naar de Frostbite Engine waar het spel nu op draait) voor zorgt dat je de bal af kunt schermen. Bijkomend voordeel is dat dit afhankelijk is van de kracht van een speler, wat het aantal factoren waar je iemand op uitkiest groter maakt dan alleen maar snelheid.
Als je het er met experts over hebt is deze versie van FIFA langzamer dan die van vorig jaar. Dat maakt het minder arcade-achtig, hoewel ik moet zeggen dat het als ongeoefende speler nog steeds hard zat gaat. Het maakt echter dat je iets meer tijd hebt om strategisch te voetballen, iets dat ook mede mogelijk gemaakt wordt door het feit dat je AI-gestuurde medespelers minder rare beslissingen maken op het veld. Daarnaast zien ze er ook nog eens beter uit, want hoewel je verder weinig merkt van die nieuwe engine, de spelers (geholpen door alweer het grootste aantal licenties per grasspriet in een voetbalgame) kloppen allemaal. De uncanny valley wordt helaas niet helemaal vermeden, maar het mag er zijn.
Uiteindelijk draait het voor veel spelers van FIFA om de online play, want daar zullen ze het grootste gedeelte van het jaar spenderen. Er is niet heel veel veranderd aan de modi an sich, al is er nu wel een nieuwe Ultimate Team-modus genaamd Champions, die de spelers die ofwel alle tijd van de wereld ofwel een berg geld om in pakjes te steken met dure voetballers (dat probleem gaat nooit meer weg) een uitlaatklep en ranglijst geeft om zich te bewijzen. Natuurlijk kun je ook gewoon een seizoen of vriendschappelijke wedstrijd spelen, maar die zijn strikt genomen gewoon hetzelfde.
Het hangt er dus van af of je FIFA moet kopen dit jaar. Mijn gok is dat er genoeg spelers zullen zijn die eigenlijk nog steeds tevreden zijn met de game van vorig jaar, en die dus blijven spelen. Aan de andere kant is het natuurlijk wel zo dat statistisch de kans vrij groot is dat FIFA één van de drie spellen is die je koopt in een jaar, dus waarom niet ook dit jaar? EA heeft de serie zeker niet verkloot, dus elke vooruitgang die je krijgt is meegenomen. The Journey is leuk, voor beginners, maar verder valt er eigenlijk niet meer zo heel veel te doen aan voetbalspellen, behalve compleet foto-realisme. Aangezien we dat niet gaan krijgen voor FIFA 2025 is de keuze dus aan jou.
[Afbeeldingen © EA]