Wie herinnert zich i-mode nog? Het was het originele mobiele internet, opgezet in Japan door NTT DoCoMo in 1999 en jaren later ook in Nederland te ‘gebruiken’ door KPN-abonnees. Werkte voor geen meter, grafisch vergelijkbaar met een Gameboy Color en content, ho maar, maar het was wél de eerste plek waar emoji te zien waren.
Sterker nog, daar komt ook de naam vandaan (Emoji is 絵文字 in het Japans.) Het allereerste setje van 12×12 pixel kunstwerkjes werd ontworpen door Shigetaka Kurita om de berichtenfunctie van i-mode te ondersteunen en van daaruit zijn andere mensen met het idee aan de haal gegaan om uiteindelijk uit te komen bij de emoji’s zoals we ze inmiddels allemaal kennen.
Tot zover de historie. Inmiddels zitten er meer dan 1800 emoji in de unicode-set, is het een miljoenenbusiness en ontkom je er niet meer aan. We zijn een heel end gekomen sinds 1999, maar ere wie ere toekomt, hebben ze gedacht bij het Museum of Modern Art (MoMA) in New York. De originele set die Kurita heeft gemaakt wordt daar onderdeel van de permanente collectie. Een hele eer, die de emoji krijgen omdat uiteindelijk de basis vormden van mobiele emoji zoals we ze nu kennen. Mooi!
Ook leuk om te weten: emoji bestaan omdat er voor mobiele apparaten een oplossing werd gezocht die makkelijker was dan wat mensen op dat moment deden om zich snel uit te drukken. Dat heette Kaomoji en bestond uit zelfgemaakte emoji die gebruikers maakten door bepaalde leestekens en andere karakters achter elkaar te zetten om een grove tekening te maken. Het bekendste voorbeeld zien we tegenwoordig nog steeds, trouwens: ¯\_(ツ)_/¯
[Afbeelding © MoMA]
