Lezen is eigenlijk het allereerste dat we leren op de basisschool nadat we uitgespeeld zijn aan de zandtafel en twee jaar lang poppetjes van de maand hebben getekend. Het is ook best overzichtelijk, je hoeft maar 26 letters te leren en hebt het onder de knie. Maar toch gaan we al best wel een tijdje met z’n allen de mist in op gebied van lezen en dan gaat het om het volgende.
Ik denk dat – ruwe schatting, geen representatief onderzoek gedaan – minimaal de helft van de mensen in Nederland de naam van dat populaire fair trade chocolademerk niet goed weet uit te spreken omdat er niet goed gelezen wordt. Of eigenlijk moet ik het anders zeggen: ik ken niemand die het goed uitspreekt dus misschien komt driekwart beter in de buurt. Het is namelijk Tony’s ChocoLONELY en niet Tony’s ChocoLONY. Laat dat even op je inwerken…
Mensen die ik dit vertel vragen om bewijs. En als je dan een foto van een reep chocolade laat zien, dan wordt er zelfs nog gevraagd of dit niet een limited edition verpakking is, en op alle ‘normale’ repen gewoon Tony’s ChocoLONY staat. Maar niets is minder waar. Het staat op alle repen. Alle smaken en ook op die kleine reepjes die veel te klein zijn.
Ze staan er allemaal, die letters, maar toch lezen we iets anders. Wat ik me ook altijd heb afgevraagd is waar deze verspreking eigenlijk vandaan komt. De echte merknaam rijmt namelijk net zo lekker als dat wat we er massaal van hebben gemaakt. En de letters op de verpakking zijn ook best wel groot. Google snapt het gelukkig wel, want die zegt meteen “bedoelde u Tony’s Chocolonely” wanneer je het toch verkeerd in de zoekbalk intikt. Dus G. weet het, het staat ook gewoon óp de repen en toch doen we alsof er iets anders staat. Ik dacht ik meld het even, wellicht kunnen we het vanaf nu met zijn allen goed gaan doen.
En nee, deze blogpost is niet gesponsord door Tony ChocoLONELY, maar onze redactie zit in Roosendaal en daar mag best een doosje bezorgd worden. Liefst met popcorn en discodip.
