Zes uren waarin er zo min mogelijk fout mag gaan. De World Endurance Championship (WEC)-race op Spa-Francorchamps is de laatste race voor de grote 24 uren van Le Mans en dus de enige mogelijkheid om betrouwbaarheid te testen. Wij begaven ons een weekend tussen de lichtblauw en oranje wagens van Aston Martin Racing.
Georganiseerd
Het is grijs en bewolkt als ik aankom op het legendarische circuit van Spa-Francorchamps. De regen van de dag ervoor lijkt vooralsnog uit te blijven. De kwalificaties zijn nog een uur of zes weg, maar in de garages van Aston Martin Racing begint het al drukker te worden. Monteurs sleutelen wat aan de vijf Aston Martins die binnen staan en de technici kijken de laatste instellingen na op de talloze beeldschermen.
Alles is opgeruimd en netjes om me heen. In een ruimte naast de garages liggen reserveonderdelen klaar in dozen. Elk met een eigen labeltje. Een van de grootste dozen gaat open en een enorme versnellingsbak verschijnt. “We nemen twee extra versnellingsbakken mee naar iedere race”, vertelt een monteur me. Dan krijg ik ook meteen de eerste taak van de dag: de reservebak vullen met olie. “De olie wordt speciaal voor ons gemengd door Gulf.” Voorzichtig plaats ik de trechter en draai ik de dop van de grote fles. Er gaat zo’n 3,5 liter olie in de versnellingsbak, dus ik mag even schenken. Naast de olie wordt ook de versnellingsbak speciaal gemaakt voor Aston Martin Racing. Kosten? Een goed uitgevoerde Volkswagen Golf R: zo’n 50.000 euro. Ik draai de dop er na het vullen maar extra voorzichtig terug op.
Scheren
De kwalificaties zitten eraan te komen en monteurs rennen langs me heen met sets banden. Nu gaat het erom spannen. In de laatste vrije training werden de Astons nog tweede, vierde en vijfde in de GTE Pro-klasse en eerste en achtste in de GTE Am-klasse. “Maar goede kwalificaties zijn niet alles”, vertelt Warren Jones, Technical Partner Manager van het team. “Vorige keer vertrokken we vanaf pole maar gaven we het in de race weg.” De eerste Aston vertrekt met veel geweld vanuit de pitlane, gevolgd door een tweede. Alle blikken richten zich naar de monitoren. Monteurs staan paraat om ‘hun’ auto op te vangen zodra de snelste tijd is gereden.
In de WEC wordt de gemiddelde tijd genomen van twee coureurs in de auto. De twee snelste ronden van twee coureurs worden gemiddeld en de tijd die daaruit komt is de kwalificatietijd. Na twintig minuten is er luid applaus aan de rechterkant van de garage, maar ook in het midden klappen de monteurs hard. Zowel in de GTE Pro- als in de GTE Am-klasse staat er een Aston op pole. “Ja, hier kunnen we goed mee werken, maar nu moet jij weer aan de slag.”
Ik word gevraagd om banden na te behandelen. De banden worden namelijk zo warm dat allerlei rommel van de baan eraan blijft plakken. Kleine steentjes, plastic en rubberresten moeten eraf gehaald worden met föhn die tot 600 graden verwarmt, met een mesje eraan vast.
Na een klein kwartiertje m’n volledige ziel en zaligheid in de band te hebben gestopt, kreeg ik te horen dat ik een ‘natural’ was. Daar doe je het allemaal voor. De band werd vervolgens in een ‘oven’ geplaatst, waar het 85 graden is. Zo is het rubber al bijna op bedrijfstemperatuur voor de race.
Raceday
Vandaag moet het allemaal gaan gebeuren. De race begint pas om 14:30, maar als ik om tien uur ’s ochtends Spa binnen kom rijden, kan ik aansluiten in de bezoekersfile. Het FIA-WEC kampioenschap trekt namelijk steeds meer bezoekers. Terecht naar mijn idee, want de races mogen dan lang zijn; er is altijd wat te zien op de baan. Bijkomend pluspunt is dat waar de Formule 1-wagens steeds stiller zijn geworden, de Astons in de GTE-klasses al zorgen voor nekharen die recht overeind staan. Wát een geluiden.
Het is droog, maar zoals altijd op Spa, zegt dat niets. Het weer kan in een keer omslaan. Bij het binnenlopen van de garage kom ik Warren tegen, met een gespannen blik op zijn gezicht. De sfeer in de garage is sowieso gespannen. De laatste aanpassingen aan de auto’s worden gemaakt, voordat ze straks naar buiten gaan voor een Le Mans-achtige start. De auto’s worden dan opgesteld naast elkaar.
Tijdens de gridwalk valt op hoeveel aandacht er naar twee coureurs gaat. Mark Webber (oud F1-coureur) en Patrick Dempsey (oud-doktor in Grey’s Anatomy). De heren gaan op de foto met de een na de andere fan. Bij de Astons is het een andere sfeer. Hier worden nauwelijks foto’s met het team gemaakt, maar staan de coureurs de laatste details door te spreken.
Zes uur
Hoe een race zes uur lang spannend kan zijn? Dat is echt niet moeilijk. Natuurlijk rijden er verschillende klassen op de baan, waardoor er altijd wel wat actie is, maar ook in de klassen zelf gebeurt er het nodige. De Aston met nummer 96 heeft de ene na de andere tegenslag. Na een drive-through-penalty vanwege een valse start, raakt de auto van de baan, de bandenstapels in. Meteen vliegen de armen van monteurs in de lucht, maar de race is niet over. De schade valt mee en na een paar kleine reparaties kan coureur Stuart Hall zijn race vervolgen. Ondertussen klapte er ook nog een LMP1-Porsche bovenop een GTE-Porsche, met grote schade tot gevolg.
Tot de laatste minuut is het sensatie op Spa. In de GTE Am-klasse is de winst voor Aston Martin eigenlijk al zeker. Auto nummer 98 rijdt zó ver voor op zijn concurrenten dat de monteurs ervan onderuit wat op hun smartphone zitten te kijken. Maar in de GTE Pro-klasse is het een ander verhaal. De monteurs in het rood en geel staren gespannen naar de beeldschermen. De Ferrari 458 van Gianmaria Bruni en Toni Vilander komt steeds dichterbij de Aston met nummer 99. Het scheelt anderhalve seconde als de melding komt dat het team van AF Corse (de Ferrari) een fout heeft gemaakt tijdens een pitstop, met een stop-and-go penalty van 1 minuut tot gevolg (een minuut stilstaan in de pits). Zo zijn ze bij Aston Martin Racing zo’n tien minuten voor het einde van de race al verzekerd van de winst in de klasse. Handen worden geschud, er wordt gejuicht. Het betekent winst in twee klassen. Champagne.
Weetjes
Een paar cijfers en feitjes over Aston Martin Racing.
– Een motorblok gaat zo’n 5.000 km mee en het kost 120 uur om het blok opnieuw op te bouwen.
– De versnellingsbak gaat 10.000 km mee en wordt speciaal gemaakt voor Aston Martin Racing.
– Voor iedere race wordt de olie compleet vervangen, zowel van motor als versnellingsbak.
– Een carbon cardanas weegt slechts een paar kg, maar kost wel 1.000 euro.
– Een raceteam moet verplicht tien sets wielen per auto hebben. Vier wielen per auto, vijf auto’s, zijn dat dus 200 wielen. Een wiel wordt gemaakt van magnesium en kost 2.000 euro per stuk.
– Michelin brengt zo’n 2.000 banden mee naar de 6 uren van Spa.
– Remmen zijn het duurste onderdeel. Iedere race moeten er namelijk nieuwe stalen remmen (geen carbon, want dat mag niet van de FIA) op de auto’s. Zowel schijven als blokken.
– De 4,5 liter V8 van Aston Martin Racing is gebaseerd op de normale motor van de V8 Vantage, maar levert nu 500 pk en weegt zo’n 175 kg. Het vermogen wordt precies op 500 pk gehouden door air-restrictors.
– Het team neemt één reservemotor mee naar Spa-Francorchamps. Bij Le Mans zijn er in totaal twaalf motoren daar.
– Het vervangen van een motorblok kost zo’n 2 uur. Kan dus alleen tijdens 24 uur van Le Mans.
Aston Martin Racing heeft zo’n 65 man aanwezig bij iedere race. Bij Le Mans wat meer.
