Het is nogal wat, om uit je ecosysteem te stappen. Opeens is alles anders, is er geen sprake meer van achteloos gebruiken. En zeker als je al een tijdje heel gelukkig bent met een bepaald systeem (in mijn geval iOS) en dan niet voor even, maar echt een hele tijd moet omschakelen is dat lastig. Maar goed, ik had beloofd dat ik de Samsung Galaxy Note 2 een serieuze kans zou geven om mijn primaire telefoon te worden. En verdomme, het is nog bijna gelukt ook. Terwijl ik dit schrijf heb ik net mijn simmetje weer in mijn iPhone gestopt, maar het had niet veel gescheeld. En die iPhone lijkt opeens heel, heel klein. Maar het is wel de beste gamemachine die er is onder de smartphones. En dan moet ik de Note 2, hoe aanlokkelijk ook, een tweede plaats geven. Want het is hier wel Gamecowboys, en niet ‘grootste telefoon ooit’-cowboys.
Wat doet de Note 2 allemaal goed? Ten eerste het scherm. De opmerkingen als je de telefoon ergens op tafel legt liegen er in eerste instantie niet om: “en, heb je je tablet bij je? Dat ga je toch niet tegen je oor houden?” Is iets voor te zeggen en eerlijk gezegd is het voor een kleiner iemand als ik bijna gênant om iets dat zo groot is tegen mijn oor te klemmen. Maar zo snel je iets anders aan het doen bent dan bellen maakt dat grote scherm wel degelijk verschil. Browsen (toch wat ik doorgaans het meeste doe met mijn telefoons) is een genot vanwege de net-niet tabletgrootte. Het is geen retinascherm, dat is waar, dus als je puur op pixelniveau gaat kijken is er misschien weinig tot geen verschil, maar het blote oog ziet toch ook graag dingen op een maat die niet lijkt op een ogentest. Daarnaast is het ook lekker typen; ik heb deze post geschreven op de ‘phablet’ zonder al te veel problemen. Swype, waarbij je letters moet 2 volgen op het toetsenbord werkt op zich wel, maar ik vind het te langzaam.
Wat voor type scherm de Note 2 precies heeft weet ik niet, maar het is wel duidelijk dat het zwart lekker zwart is en het contrast heel groot. Dat maakt het scherm dubbel geschikt om video op te bekijken dus als je een grootverbruiker bent van videocontent en geen tablet mee wil nemen (ik krijg een iPad mini/Nexus 7 in mijn broekzak maar dat maakt me geloof ik de uitzondering) is dit ideaal. Maar het is natuurlijk ook om te gamen een fijn toestel, niet in de laatste plaats omdat de Note 2 een beest van een processor heeft. Alle grafisch intensieve games lopen als een trein en -misschien nog wel belangrijker- starten snel op. Die snelheid van opstarten en de algehele respons van de interface is iets dat je niet meteen doorhebt, totdat je weer een andere telefoon in je handen hebt. Het zal natuurlijk afhangen van de hevigheid van de apps die je laat lopen, maar ik heb de Note 2 nog niet aan het hakkelen gekregen. Beter nog? De batterij gaat ook nog eens lang genoeg mee om je een hele intensieve dag aan de slag te houden zonder bijtanken, zelfs als je heel veel games speelt.
En, hoe flauw het ook is: de tekeningetjes zijn leuk die je ermee kunt maken. Je vergeet de helft van de tijd dat er een stilus bij zit en doordat de software die erbij wordt geleverd om daar gebruik van te maken minder dan ideaal is (alle leuke elementen zitten diep in menu’s verborgen en de uitleg is niet je van het) heb je de neiging om het te laten voor wat het is. Maar elke penstreek komt lekker op het scherm en je hebt al snel het idee dat je echt kunt tekenen of illustreren. Niks van waar natuurlijk, maar het maakt het wel makkelijk om even snel iets uit te schetsen en eventueel te delen. Het gebrek aan uitleg over wat de telefoon nu precies kan is trouwens wel een doorlopende bron van ergernis, zeker als het om de specifieke extra’s gaat die Samsung heeft ingebouwd.
Grootste irritatie? Die verdomde aan/uit knop op de zijkant. Ik weet niet wie zich dat heeft laten invallen, maar die doet zijn telefoon duidelijk niet in zijn of haar broekzak. Maar ik wel, en ik word er horendol van dat ik elke keer onbedoeld het ding aan of uitzet. Maar ook als ik het volume wil verstellen moet ik tegenkracht zetten, precies op die plaats waar die knop zit. Hoe dan ook, ik heb de helft van de tijd die knop onder mijn vingers en dus zet ik de telefoon veel te vaak uit als dat niet de bedoeling is en het scherm aan als ik ‘m gewoon wil wegstoppen, met alle ghost calls, van-pauze-af-ellende en onbedoelde bijwerkingen van dien.
Al met al is het zoals ik al zei een verdomd goede telefoon die een hele hoop goede dingen bij elkaar brengt (groot scherm, goed batterijverbruik, werkbare versie van Android die soepeltjes reageert) en als je kijkt naar de breedte van Apps die voor Android te krijgen zijn is dit voor de meeste mensen boven de 1m60 een prima keuze als telefoon, zolang je tenminste niet de allerbeste en allernieuwste games wil spelen, want dan kun je niet om iOS heen. Heb je daar niets mee of ben je niet zo van het gamen (sorry, wat deed je hier precies?) Dan is dit een verdomd leuk toestel, waarbij je je lust voor een groot scherm moet afzetten tegen de eventuele schaamte die je voelt als je ‘m tegen je oor houdt.
