Als je in Japan games maakt en je baas je constant op je kop zit omdat je games moet produceren die het “goed doen in het westen” zul je op een gegeven moment tegen je baas zeggen dat ‘ie ze anders gewoon daar laat maken en jou met rust laat zodat je weer terug kunt naar je Love Plus-wiki. En als je baas dan bij Capcom werkt, dan zou hij daar goed al eens naar geluisterd hebben. Met als gevolg pareltjes als Dark Void. Bionic Commando. En nu dan Operation Raccoon City. En om te voorkomen wat er in de UK is gebeurd (daar is de game op plaats twee in de verkooplijsten geëindigd) gaan we het heel kort houden: deze game suckt. Klaar. Ik kan er niet meer van maken.
The Good
Het enige goede dat uit deze shooter te halen is komt uit het feit dat veel dingen leuk zijn als je met meerdere personen tegelijk aan het spelen bent. De game had eigenlijk voor ogen een soort van Left 4 Dead met Resident Evil-achtergronden en karakters te zijn, dus je speelt altijd met een squad van vier en met menselijke spelers lijkt het daar ook nog op. Deze korte game (en ja, dat staat bewust bij “the good”) laat je vooral gedeeltes van Raccoon City zien die je vermoedelijk nog kent van Resident Evil 2. En dat was een gave game, waar je op deze manier af en toe aan herinnerd wordt door sommige stukken die qua atmosfeer in de buurt komen van de oude klassieker.
Het enige dat echt werkt is het achterlaten van het verhaal en het spelen van de online multiplayer tegen elkaar. Doordat het slagveld naast de twee teams ook nog wordt bevolkt door de vijanden die je in de gemiddelde Resident Evil tegenkomt en dat maakt elke match een stuk onvoorspelbaarder en dus leuker. Begrijp me niet verkeerd, het zal toch geen prijzen winnen maar het is in elk geval een stuk leuker dan het verhaalgedeelte van de game, wat voor een Resident Evil game toch frappant te noemen is.
The Bad
Om niet ieders tijd te verspillen zal ik het op hoofdlijnen houden in deze categorie. Waar RE:ORC een shooter had moeten zijn die de actie van een tactische game zou mengen met het monsterachtige van Resident Evil krijgen we een laffe shooter die een paar dingen die je je kunt herinneren van de RE-games er tussendoor gooit om je in de sfeer te houden. Maar de zombies zijn niet eng want de omgevingen zijn niet claustrofobisch, de grotere vijanden zijn alleen vervelend omdat ze te veel kogels kunnen hebben voordat ze omkiepen en het verhaal is zelfs voor fans van de serie niet te volgen. Voeg daarbij dat niet alleen de AI waardeloos is en je niet helpt als je down bent en niet echt helpt met schieten (waardoor veel gevechten nodeloos uitgerekt worden), maar dat veel vijanden ook nog eens vreselijk oneerlijke aanvallen hebben die je tegen de vlakte gooien en dan meteen terwijl je opstaat nog eens raken, zodat je niet weg komt. Niet dat je enig idee had waar je heen moest, want meestal kom je er pas na een keer of vijf “je bent dood” (blijft raar om dit in het Nederlands te zien trouwens) achter wat de bedoeling was van de nieuwe situatie waar je in gedropt bent.
Het upgradesysteem, dat ervoor zou moeten zorgen dat je blijft terugkomen naar de schamele zeven chapters die de game heeft, stelt constant teleur omdat de upgrades niets toevoegen aan de actie, maar vooral omdat de actie op zich niet in orde is. Het coversysteem werkt maar de helft van de tijd en de andere helft spring je nietsvermoedend midden in de vuurlinie van de tegenstanders of recht in de armen van een zombie. Doordat vijanden niet echt reageren op je schoten mis je het gevoel dat je nodig hebt om te genieten van het schieten, wat nog erger gemaakt wordt door het feit dat je ook nog constant met te weinig kogels zit. Lijkt logisch in een Resident Evil, maar in dit geval klopt het zowel thematisch als gameplaytechnisch niet. En dus moet je ook nog in de veel te donkere (want je ziet geen fuck in deze game, en niet op een spannende manier, maar op een “ik ga het gamma omhoogzetten want anders loop ik constant tegen muren aan”-manier) gaan zoeken naar kogels.
The Ugly
Niet alleen heeft Slant Six geen sjogge van wat een shooter nodig heeft om interessant te zijn tussen de vele concurrenten die ze tegenwoordig hebben, ook hebben ze weinig begrepen van Resident Evil. Nu ben ik nogal fan van de Japanse esthetische waarden en zie ik doorgaans vrij snel dat iets Japans is doordat het een bepaalde grafische kwaliteit heeft. Het is lastig voor westerse ontwikkelaars om dat te emuleren, al is het de makers van bijvoorbeeld Dead Rising 2 en zelfs Bionic Commando heel aardig gelukt. Je begrijpt al, dat is niet de beleving van RE:ORC. Nee, het ziet er uit alsof iemand een dertien-in-een-dozijn Amerikaanse shooter heeft genomen en daar de 3D-modellen van een green herb, een Licker en drie verschillende zombies in heeft gestoken. De details en de karakters die Resident Evil maken tot het campe festijn dat het is missen hier en de grafische stijl is één van de missende ingrediënten.
Conclusie
Je zult misschien denken dat een bepaalde mate van knulligheid bij Resident Evil hoort, en dat is ook zo. Neem van me aan, als één Resident Evil fan naar de andere toe: dit wil je niet spelen. De minieme glimp die je krijgt van de gebeurtenissen in RE2 zijn het niet waard om deze game te spelen. Want hij is domweg niet leuk. Sterker nog: het is verbazend dat Capcom dit product de OK heeft gegeven en dat ontwikkelaar Slant Six Games dit gewoon heeft durven afgeven als volledige game. Want uit alles, van de grote beslissingen tot aan de kleine details, blijkt dat dit bij lange na niet af was. Ik kan in ieder geval geen andere reden bedenken die zou kunnen verklaren waarom de Resident Evil-franchise deze tumor met zich mee zal moeten torsen. Alsof RE: Outbreak nog niet genoeg was.
Resident Evil: Operation Raccoon City, ontwikkeld door Slant Six Games voor de Xbox 360 (getest), PS3 en PC en uitgebracht door Capcom op 23 maart 2012
