Het zou toch prachtig zijn als we de intelligentie van Einstein, de context van Ghandi en het geheugen van de gehele mensheid zouden kunnen vatten op jouw smartphone in de palm van je hand? Zijn we in staat, in de nabije toekomst, de samenwerking tussen mens en machine te verbeteren en te verbinden zodat we meer intelligente beslissingen kunnen nemen?
Zonder de hulp van slimmere machines is de mensheid niet meer in staat om de bestaande complexiteit van problemen over bijvoorbeeld voedselschaarste, ziektes, klimaat en energie op te lossen. Het aanbod van ongestructureerde data in het “Internet of Things” tijdperk is zo groot dat geen mens in staat is om al die gegevens te interpreteren en te verwerken. Het is kennelijk zo veel dat er binnen 5 jaar meer data in de wereld is, dan zandkorrels op aarde. Persoonlijk vraag ik mij of hoe ze dit in hemelsnaam kunnen meten, maar dit geheel terzijde, het is een boel informatie.
We zijn inmiddels het cognitive computertijdperk binnengetreden nadat in 2011 IBM Watson, een zelflerend beslissend ondersteunend systeem, dat niet geprogrammeerd hoeft te worden, de beste Jeopardy (een soort omgekeerde 1 tegen 100) spelers ter wereld versloeg. Nu drie jaar verder is Watson ingezet als adviseur in diverse Ziekenhuizen, Kanker instituten, Verzekeringsmaatschappijen, Banken, Retailers, Advocaten kantoren en zelfs als Master Chef; Cognitief Koken !
Maar zou het dan niet nog mooier zijn als we de functionaliteit van het menselijke brein kunnen vangen in een computerchip? Beetje eng idee misschien maar hiermee doorbreken we wel radicaal het seriële Von-Neumann principe dat tot de dag van vandaag nog steeds in alle nieuwe smartphones zit.
In Augustus 2014 A.D. hebben we een werkende chip architectuur opgeleverd die menselijke brein functionaliteit kan emuleren. Het begrijpt zijn omgeving in de juiste context en is in staat real-time te anticiperen en beslissingen te nemen op gebeurtenissen.
Drie jaar geleden hadden we de eerste chip al draaien maar deze is echt baanbrekend te noemen. Op basis van van een kleine 5,4 miljard transistoren hebben we 4096 neurosysnaptics cores draaien. Iedere neuro synaptic core heeft zijn eigen geheugen (synapsen), processoren (neuronen) en verbindingen (axons) die net als een menselijk brein als een neuraal netwerk parallel opereren. Dit noemen we ook wel 3D stacking. Daarnaast kunnen de neurosynatic cores in parallel verwerken, opslaan en transporteren. Dit in tegenstelling tot de huidige seriële besturing. Inmiddels heeft iedere neuro synaptic chip dus 1 miljoen neuronen en 256 miljoen synapsen draaien. Maar het beste komt nog, het verbruikt maar 70 milliWatt aan energie “full throthle” ongeveer zo veel als een gehoorapparaat.
De neurowetenschappers onder ons weten dat het menselijke brein ongeveer 90 miljard neuronen en triljoenen synapsen bevat. We zijn er dus nog niet maar ook voor hen heb ik goed nieuws. We hebben inmiddels 16 van deze chips aan elkaar verbonden waardoor we 16 miljoen neuronen en 4 miljard synapsen operationeel hebben draaien. De architectuur laat zich dus redelijk eenvoudig opschalen wat interessant kan zijn voor grotere implementaties.
Zelf rijdende auto´s bijvoorbeeld hebben thans zeer veel computing power nodig gebaseerd op de huidige Von Neumann chip architectuur in combinatie met beeld herkenning om ongelukken te voorkomen. Een neuro synapic chip zou in vergelijking veel makkelijker observeren, interpreteren, evalueren en besluiten nemen om een ongeluk te voorkomen, net zoals jij en ik dat zouden doen.
Binnen een aantal jaren, komen deze chips dus ook beschikbaar in uw smartphone, smartwatch of smart glasses. Dan kunnen we pas echt spreken van een “smart” device. Je smart device kan dan getrained worden om objecten en personen visueel te herkennen, zelfs mensen met minder gezichts –of hoor vermogen weer te laten “zien” of “horen”. Realtime met een Chinees te praten zonder de taal machtig te zijn, stemmen te herkennen in meetings zodat afzonderlijk transcripts te maken zijn per individu. Te ruiken of er gevaarlijke bacteriën in een ziekenhuis aanwezig zijn of te attenderen op een naderendeTsunami. Het leert en wordt steeds slimmer. Voorzichtige schattingen geven aan dat we nog tot 2023 moeten wachten totdat we het menselijke brein qua verwerking, capaciteit en denkvermogen op een chip kunnen vangen.
Het gaat dus niet om de strijd tussen mens en computer maar juist om de symbiose tussen slimme creatieve computers en slimme mensen om de wereld weer een beetje mooier en leefbaarder te maken. Of zoals Ghandi zei “Het is onwijs al te zeker te zijn van je eigen wijsheid. Het is gezond er aan te denken dat zelfs de sterkste mensen kunnen verzwakken en zelfs de wijste mensen kunnen dwalen”
