Als Guitar Hero Rock Pinkpop is dan zal DJ Hero Lowlands zijn: niet zo heel veel anders qua principe, maar veel hipper en bevolkt door een nieuw slag mensen. En DJ Hero 2 heeft de juiste lessen geleerd van de reacties op het eerste deel, zo vertelt de producer tijdens onze hands-on. Dat begint al bij de look van de game, die minder graffiti en meer MTV is geworden: sleek en neutraal.
Terwijl we op de demo-machines het nieuwe freestyle-mechaniek onder de knie proberen te krijgen, waarbij je eindelijk zelf mag mixen tussen de twee tracks waaruit een DJ Hero-mashup bestaat, legt hij uit dat de eerste DJ Hero door een hele nieuwe doelgroep is gespeeld: “veel van onze spelers in het eerste deel waren vaak helemaal niet bekend met muziekgames en in redelijk veel gevallen niet met games überhaupt, dat was wel verrassend.” Die mensen hadden ook zo hun voorkeuren, waarvan de meeste het in de nieuwe versie zijn terechtgekomen.
Allereerst is er nu ook een party-mode, die vergelijkbaar is met Guitar Hero 5: je kunt de game een set laten afspelen of zelfs laten samenstellen zonder dat iemand er verder naar hoeft om te kijken. Zit er een nummer bij dat je leuk vindt: prima, speel maar. Ben je er klaar mee? Laat maar staan. Een andere toevoeging is dat het extra instrument dat je kunt gebruiken naast de draaitafels een microfoon is geworden in plaats van een gitaar. De -inderdaad niet sterke- nummers waarbij je gitaar kon meespelen zijn nu vervangen door zangtracks die in bijna elk nummer zitten, zodat je naar hartenlust kunt meezingen met de hippe tracks.
Want hip zijn ze: de nummers die bij elkaar gegooid worden in de mashups zijn zowel qua stijl als qua leeftijd veel meer ‘nu’: er zitten nog wel klassiekers in, maar er zit veel meer dance en elektro van de laatste jaren bij, waardoor de game veel meer klinkt als iets dat je op een feestje kunt laten lopen in party mode. Dus ja, dat betekent dat de hiphop is teruggeschroefd. Dus geen Grandmaster Flash meer, maar Lady Gaga en Tiësto. En eerlijk is eerlijk: het doet de game goed. En nummers volgen elkaar heel snel op, dus in party mode lijkt het net een echte DJ-set.
De ontwikkelaars hebben speciaal gekeken naar modussen waarin je tegen elkaar kunt spelen, dus gemaakt voor twee DJ-controllers. De leukste daarvan is de directe battle, waarin je een soort van vraag en antwoord krijgt op de decks, dus één speler doet iets en de ander doet een soortgelijke move, waarbij het zo gebalanceerd is dat het niet eens uitmaakt of je op dezelfde moeilijkheidsgraad speelt of niet.
Om tegemoet te komen aan de mensen die dit allemaal voor de eerste keer gaan spelen hebben ze -en ik geloof bijna niet dat ik dit kan schrijven- de prijs van de complete set goedkoper gemaakt dan het eerst zou zijn om twee controllers te kopen. De kosten voor de Amerikaanse markt zouden $150 zijn voor de game, twee DJ controllers en een microfoon, met een Europese prijs die daarbij in de buurt lag. Ga dus uit van dezelfde prijs in Euro’s, dan valt het nog goed mee.
De ontwikkelaars waren niet te porren om een uitspraak te doen over de mogelijkheid van het gebruik van de nummers uit deel één, waar ik altijd heel zenuwachtig van word, maar ze gaven wel aan dat er snel meer details komen. Het is ze geraden: de game komt in oktober al uit, dus we horen het snel genoeg. Hoe dan ook is het voor leunstoel-DJ’s nog interessanter geworden om te kijken naar deze serie, want waar DJ Hero de roots van het DJ’en heeft neergezet gaat deeltje 2 voor de ervaring van het hier en nu. Dus pompen die bas, want de vloer moet loos!
