Occupygezi Movement: A Turkish Twitter Revolution.
Sprekers: Eda Demir en Yalçın Pembecioğlu
Nee, ik ben geen activiste, en ik ben een zeer afvallige twitteraar. Maar het feit dat mijn schoonfamilie in Turkije woont en bij gebrek aan andere interessante talks maakte dat ik zondagmiddag 9 maart onbevangen binnenwandelde bij deze Core conversation.
Voor mij is Twitter vooral iets waar ik gemakkelijk zonder kan leven. Omdat ik voel dat ik de voor mij onbekende volgers niet ‘lastig wil vallen’ met mijn mening, ervaringen, gevoelens.
Katalysator van het protest
Maar voor de Turkse burgers die uiting wilden geven aan het ongenoegen dat het enige stuk groen in het centrum van Istanbul – Gezi park – verruild zou worden voor een winkelcentrum, was Twitter tussen 29 mei en 10 juni 2013 vrijwel het enige middel om dit kenbaar te maken doordat de traditionele media in Turkije ver achterbleven met de verslaggeving, vertellen Eda Demir en Yalçın Pembecioğlu ons.
Waar het protest eerst nog bestond uit een klein tentenkamp in het park, is dit een paar dagen later een grote mensenmassa op en rond het Taksimplein zodra mensen vernemen dat het kamp in vlammen is gezet en er gewonden zijn. Twitter was de katalysator die zorgde dat het protest zich verspreidde als een olievlek.
Twitter – een ‘grote vloek’
Dat deze opstand zo groot kon worden had de oorzaak dat de regering de kracht van Twitter flink onderschatte. De premier noemde Twitter tijdens deze rellen dan ook, een ‘grote vloek’, omdat hij er totaal geen grip op had. Het grootste strijdtoneel speelde zich dus niet zozeer af op het plein, maar op de smartphones en de laptops van gewone burgers.
Stratego 2.0
Er werd op Twitter doorgegeven waar de mensen naartoe konden vluchten, waar de politie ze op stond te wachten, er werden strategieën uitgewisseld, en er werkten teams dag en nacht aan het controleren van berichten op waarheid om de veiligheid van de mensen te garanderen voordat zij iets retweetten met hastags als #direngeziparkı (950,000 tweets), #occupygezi (170,000 tweets) of #geziparki (50,000 tweets – gemeten rond 1 juni 2013)
Maar dezelfde tweets werden op den duur ook weer gebruikt door de regering om opstanders op te pakken en invallen te doen in huizen.
Turkije heeft de kracht van Twitter inmiddels wel erkend, en waar eerst voornamelijk alleen de tegenstanders van de regering gebruik maakte van Twitter, is de verdeling in gebruik nu meer een afspiegeling van de gehele bevolking. Zelfs de premier lijkt een account te hebben:
https://twitter.com/RT_Erdogan
I know what you did last summer
De aanwezigen in de zaal hadden voornamelijk de vraag of er naast Twitter nog andere media waren die wel een waarborg afgaven voor de privacy. Zeker nu er meldingen zijn dat de premier het gebruik van Twitter en Facebook het liefst via een wet wil verbieden.
Aanwezige journalisten gaven aan dat Instragram en Vine vaker gebruikt zouden kunnen worden voor het sneller internationaal verspreiden van nieuws omdat er dan geen vertaling nodig is.
Er zijn dus veel landen die met smart wachten op nieuwe media waarin zij veilig en effectief uiting kunnen geven aan ontevredenheid.
Wil de nieuwe Twitter opstaan?
Deze blogpost is geschreven door Catriona de Ligt, Tam Tam.
