Desoxyribonucleïnezuur (DNA) is de drager van ons erfelijk materiaal. De codering waarmee organismen, zoals ook de mens, worden opgebouwd en die er voor zorgt dat ieder mens uniek is. Zelfs bij één-eiïge tweelingen zijn er minime verschillen doordat bij de replicatie kleine “foutjes” kunnen zorgen voor kleine veranderingen.
Bij DNA denken we meestal meteen ook aan de bekende “dubbele helix” structuur, waar James Watson en Francis Crick in 1962 een Nobelprijs voor kregen. De ontdekking van de structuur van DNA in 1953 is 50 jaar later al door Google met een Doodle herdacht:
Maar dan nu de Doodle van Rosalind Franklin. Ondanks alle aandacht die er naar Watson en Crick uit is gegaan, was de bijdrage van deze Britse chemicus essentieel voor de ontdekking van de structuur van DNA. Dat zij niet erkend werd voor haar werk, heeft zeker te maken met het feit dat ze vrouw is. Franklin werd in 1920 geboren en heeft om te beginnen al erg moeten knokken om een Universitaire opleiding te mogen doen. In die tijd was studeren voor vrouwen ongebruikelijk en Franklin koos ook nog voor een “mannelijke” studierichting: Natuurwetenschappen. Ze specialiseerde zich in de richting Fysische Chemie.
Na de oorlog ging ze naar Parijs, waar ze röntgendiffractatietechnieken leerde. Met deze techniek, die de structuur van vaste stoffen op moleculair niveau kan vastleggen, maakte ze “foto’s” van DNA, die door Watson en Crick gebruikt zijn voor hun publicatie over de DNA-structuur. Het belang van het onderzoek van Rosalind Franklin is echter nooit officieel erkend en daarom is het prachtig dat Google een Doodle aan haar wijdt, waardoor er aandacht is voor deze miskende wetenschapper.
