Een aantal weken geleden werd een van de principes van Web 2.0 onderuit gehaald: de stelling dat het veel beter is om weinig te verkopen van veel, dan veel van weinig. Het gaat met andere woorden om niche markten. Muzieksites zouden in de toekomst niet langer hun grootste verkoop halen uit de tophits, maar uit de massa kleine verkopen van mindere goden.
Niet langer tienduizend exemplaren van één tophit, maar tien exemplaren van 1000 verschillende kleine bands. Dat principe werd dus enkele weken geleden onderuit gehaald, toen bekend gemaakt werd dat sites zoals iTunes het nog altijd moeten hebben van de tophits, en dat 10 van de 13 miljoen online nummers nooit gedownload zou worden.
Bij Netties spraken ze toen al hun twijfels uit bij deze cijfers, in afwachting van meer duidelijkheid over de oorsprong ervan. Want ga je naar sites waar de nadruk ligt op mainstream muziek, dan komen onbekende bands daar uiteraard niet meteen aan de bak. Maar ga je naar sites die gespecialiseerd zijn in beginnende bands, alternatieve muziek, waar de gebruiker geholpen wordt bij het ontdekken van nieuwe muziek, dan zullen die cijfers uiteraard anders zijn.
De muzieksite eMusic heeft cijfers gepubliceerd over haar verkoop, en daaruit blijkt dat de “long tail” wel degelijk bestaat. Bijna 75% van alle muziek die de site aanbiedt, is in het afgelopen jaar minstens één keer gedownload (tegen betaling). Wat dus in tegenspraak is met de conclusie van het boven genoemde onderzoek, waarbij gesteld werd dat drie kwart van de online muziek nooit gedownload zou worden.
Bron: Netties
