Wellicht heeft EU commissaris Interne Zaken Charlie McCreevy het niet zo bedoeld, maar zijn wetsvoorstel afgelopen donderdag om de beschermingsduur voor muziekuitvoeringen (lees, LP’s, CD’s MP’s) op te rekken van 50 naar 95 jaar, creëert onbedoeld een gigantische Long Tail effect in Europa Muziekland. Naast de wettelijke verlening met 45 jaar, stelt McCreevy namelijk ook een Use it or Lose it clausule voor. Dit bekent dat een rechthebbende (lees platenmaatschappij) de muziek van haar artiesten beschikbaar moet houden voor het publiek. Wanneer zij dat niet doet, verliest ze haar rechten op die opnames.
Sommige platenfirma’s zijn 100+ jaar oud, dus de archieven bevatten miljoenen tapes. Wanneer deze wet bijvoorbeeld in 2010 van kracht zou worden, komt alles ooit opgenomen na 1915 beschikbaar voor het publiek. Waarschijnlijk kunnen platenfirma’s volstaan met digitale openbaarmaking. Een eis om muziek via fysieke dragers beschikbaar te stellen, zou een enorme financiële belasting voor de platenfirma’s betekenen.
De consument krijgt via deze Use it or Lose it bepaling toegang tot een muziekbibliotheek waar P2P netwerken alleen nog maar van kunnen dromen en die waarschijnlijk 10 maal de omvang heeft van de huidige iTunes shop. Goed nieuws dus voor consumenten, want zij krijgen toegang tot een allesomvattend archief. EU commissaris McCreevy benadrukte dat de nieuwe regeling geen negatief effect mag hebben op de consumentenprijzen. Ook goed nieuws voor artiesten, want hun pensioen is hiermee verzekerd en zeker goed nieuws voor producenten, want zij houden bescherming over hun opnames. Volgens Paul Solleveld, Nederlandse directeur van de NVPI (muziekproducenten vereniging) lobbiet deze overkoepelende vereniging al een paar jaar voor deze verlenging: “ Artiesten kunnen nu bij leven worden geconfronteerd met het feit dat hun werk ineens in een commercial zit zonder dat ze er iets over te zeggen hebben. Dit soort morele rechten heeft toch uiteindelijk geleid tot dit initiatief voor artiesten belangen.”
Hoe de uiteindelijke wet eruit gaat zien, is nu nog onzeker, dat hangt onder andere af van het EU parlement en de individuele lidstaten. Nederland en o.a. Engeland waren tot nu toe altijd zeer terughoudend ten opzichte van aanpassing.
