Dit weekend heb ik de inmiddels veelbesproken TV uitzending van Zembla over Google bekeken. Eigenlijk was de uitzending net zo onthutsend als het artikel over Google in het AD van een aantal weken terug. In beide nieuwsitems vallen meerdere zaken op. Allereerst blijkt uit alles dat menige journalist het zichbaar moeilijk heeft met een onderwerp wat zich in een wereld afspeelt die te ver van hen vandaan is. Men stelt of de verkeerde vragen, of aan de verkeerde personen, het effect is in ieder geval dat je in beide gevallen een verkeerd antwoord krijgt, of wil perse een bevestiging van een door hen vooraf ingenomen standpunt, juist of onjuist. Don’t be Evil (zie ook deze wiki).
In beide gevallen, het krantenartikel en de Zembla uitzending, was notabene een journalist van Wegener (Henk van Ess) betrokken die zelf al jaren actief publiceert over zoekmachines. Als geestelijk vader van Voelspriet.nl zou juist hij voor veel meer diepgang hebben moeten kunnen zorgen. Het tegendeel is helaas waar.
De makers van het programma wilden vooral duidelijk maken dat (zoekmachine)optimalisatie (SEO) synoniem is voor manipulatie . Meer dan waarschijnlijk heeft Paul in z’n interview getracht aan te geven wat de verschillen zijn maar knap knipwerk wekt een ander beeld, het beeld wat de makers duidelijk wilden maken.
Het feit dat de overheid haar sites optimaliseert werd omschreven alsof de overheid nu ook al de niets vermoeddende burger tracht te bedotten via zoekmachines. Onbenulliger kan bijna niet. De werkelijke redenen alsmede de maatschappeljk effecten kwamen niet of nauwlijks naar boven. Men bleef vooral benadrukken dat het alleen om een top 10 positie gaat (van Ess). Dat de “longtail in search vele malen belangrijker is dan het alleen scoren van een toppositie op een populaire term was geen onderwerp. Nog los van feit dat het optimaliseren vandaag voor Google eigenlijk vooral het strippen is van juist de spam en ruis op webistes. De crawlers van Google (niet besproken, noch uitgelegd) hebben op dit punt een steeds scherpere neus.
Daar komt een heel ander punt naar boven in relatie tot de uitzending. Men heeft getracht met behulp van meerdere bronnen een vraag of juist een stelling zien te worden bevestigd. Wat de programmamakers echter juist niet hebben gedaan is het onderwerp centraal plaatsen en de de bron te gebruiken als de bron. Huhhh, lekker onduidelijk, nee juist niet, want die bron, Google zelf, had men minimaal als research instument kunnen en moeten gebruiken. Maar ja welke vragen moet je Google dan stellen en hoe kun je Google juist gebruiken voor jouw research? Hoe kom je bij al die miljoenen zoekresultaten waarvan Google er slechts een aantal honderdtallen van laat zien. Waar is dat beruchte “Deep web “? eigenlijk?
Wat zijn de de sociale invloeden van Google op de maatschappij, is dit alleen Google of is de gehele orientatie zich aan het verplaatsen naar internet? Wat is de relatie tot andere zoekmachines, waarom gebruiken mensen deze nauwelijks? En bijna ultiem bij al deze vragen, waarvoor is Google zelf bang?
Een knullig item over een privedetective, laat dat in godsnaam aan Peter R. over, moest de indruk wekken dat via IP-adressen iedereen zomaar even op te sporen was. Droom verder, zou ik bijna zeggen, of had het even gevraagd aan XS4ALL die notabene bij de uitzending betrokken was. Wat nu overblijft is dat het lijkt alsof iedereen binnen enkele muisklikken is te identificeren.
Dat advertenties (Adwords) eveneens een grote invloed hebben op klikgedrag was zelfs al helemaal geen onderwerp. Het is begrijpelijk dat de media meer en meer geïnteressserd raken in het fenomeen Google. Dat hun rol veel te dominant is moet zeker worden benadrukt. Maar om alleen op basis van een (verkeerd) standpunt perse je gelijk te willen verfilmen draagt weinig bij en frustreert eerder. Het is te hopen dat de media hun werk wat beter voorbereiden en werkelijk achter de geheimen van Google trachten te komen. Dat is een deel van hun taak, maar in godsnaam heren, leerst eerst te Googelen voordat je weer een keer uitglijdt. Don’t do Evil.
