Het klinkt als sciencefiction als je het hebt over robots die zich voortplanten. Maar toch is het al werkelijkheid. Hoogleraar in kunstmatige intelligentie, Guszti Eiben en zijn team aan de VU Amsterdam, is het gelukt om als eerste ter wereld robots te ontwikkelen die zich kunnen voortplanten.
Dankzij deze manier van voortplanten ontwikkelen de robots niet alleen hun brein door te leren, maar ook hun lichaam door te evolueren. Doordat de robotouders kiezen voor een geschikte paringspartner die over bepaalde gewenste eigenschappen beschikt, verbeteren volgende generaties hun vorm en gedrag: ze passen zich aan hun omgeving en de taak die ze moeten uitvoeren, aan. Vandaag waren, tijdens Campus Party in Jaarbeurs Utrecht, twee van Eibens robots te zien en werd de allereerste robotbaby onthuld.
Samen met wetenschappers van andere universiteiten is er de afgelopen jaren al een globaal systeemplan ontwikkeld bestaande uit een ‘geboortekliniek’, een ‘kleuterschool’ en de ‘arena’, waar robots worden geboren, leren lopen, leven en werken, en zich uiteindelijk voortplanten.
Na een ontwikkeling van ruim een jaar is het Eiben en zijn team aan de VU nu als eerste gelukt deze volledige levenscyclus daadwerkelijk te ontwikkelen.
Zij voltooiden een proof-of-concept en creëerden een aantal fysieke robots die hun eigen ‘DNA’ hebben, en via een 3D-printer een baby kunnen krijgen. Hierbij worden de eigenschappen van de ouders willekeurig gecombineerd, inclusief de software (het brein) en de hardware (het lichaam). Na de geboorte begint de nieuwe robot aan een leerproces om na een succesvol leertraject volwassen te worden, een partner te zoeken die sterk nageslacht zal leveren, en dan zelf kinderen te krijgen.
Hiermee breekt er een nieuw tijdperk aan: de Industriële Evolutie. Hierin zijn zelfstandig opererende en zich voortplantende groepen van machines niet langer fictie.
Eiben zelf over deze ontwikkeling: “Evolutie is een geweldige ontwerper. De evolutie van dingen is een nieuwe technologie die de kracht van selectie en reproductie benut om robotdesigns te kweken, die met klassieke methoden niet of moeilijk te verkrijgen zijn. Evoluerende robots kunnen zich automatisch aanpassen aan hun omgeving en zijn dus in staat onvoorziene obstakels te overwinnen. De lichamen, breinen en gedragspatronen worden voortdurend getest door de omgeving en de nuttige eigenschappen worden versterkt in de nieuwe generaties. Deze technologie opent nieuwe perspectieven voor robotica, kunstmatige intelligentie, ruimteonderzoek en zelfs biologie.”
