Locatie gebaseerde services: waarom checken we massaal in?

De opkomst van locatie gebaseerde services of “LBS” is moeilijk te ontkennen. Steeds meer nieuwe diensten steken de kop op en steeds meer bestaande diensten bedenken nieuwe functionaliteiten er om heen. Foursquare groeit wekelijks met bijna 100.000 nieuwe gebruikers, Twitter lanceerde recent hun eigen initatief rond locatie en Facebook heeft al laten weten dat een toevoeging van LBS voor het sociale netwerk hoog op de prioriteitenlijst staat. Maar wat maakt het dat mensen gebruik maken van zulke diensten?

Voor veel mensen is het nog een beetje wennen. Ben je net goed en wel gewend aan het feit dat je je leven deelt via Facebook en Twitter, zijn er nu al diensten waarmee je je locatie offline wereldkundig maakt aan een online publiek. Zoals altijd zijn LBS echter niet nieuw. In 2008 werden de eerste commerciële diensten rond locatie al aangeboden, maar in 2009 nam de ontwikkeling pas echt vlucht. Onderzoeksbureau Gartner voorzag een enorme markgroei, ondanks een stagnatie in de verkoop van mobiele telefoons.

Nu het aantal mobieltjes met GPS-mogelijkheden toeneemt en mobiel internet terrein blijft winnen, neemt de groei van het aantal LBS alleen maar toe. “Smartphones” worden goedkoper en er komen steeds meer goed ontworpen, leuke LBS applicaties voor beschikbaar, die de drempel om te participeren danig verlagen. Maar dan nog: waarom stappen mensen zo gemakkelijk over de “waarom zou iemand moeten weten waar ik ben?”-vraag heen?

De ene dienst is de andere niet
Zoals je kunt kiezen bij welk forum je je aanmeldt, welk sociaal netwerk je lid van wordt of welke blogs je leest, is er voor LBS ook een breed spectrum aan diensten beschikbaar. Grote namen als Foursquare en Gowalla, maar ook kleinere diensten als Plancast of EchoEcho. 

Die laatstgenoemde dienst staat vanwege zijn afgeschermde functionaliteit (je kunt je locatie doorgeven aan één vriend per keer) aan de ene kant van de lijn, terwijl we aan de andere kant de beangstigende apps vinden zoals OK’s Celebspotter. Waarom men de ene dienst boven de andere verkiest blijft vooralsnog een stukje persoonlijke afweging. Maar omdat verschillende diensten weer via kanalen als Twitter en Facebook je tijdslijn in worden gepushed wanneer bekende die gaan gebruiken, gaat een stukje “peer advisory” steeds zwaarder meetellen. 

Meet up, Keep track, stay connected
Studenten en professionals gebruiken diensten als Foursquare of Plancast om spontane ontmoetingen of samenwerkingen te stimuleren. Check in bij dat koffietentje op de hoek, laat weten dat je beschikbaar bent voor een bakkie “als je in de buurt bent” of dat je wel wat gezelschap kan gebruiken bij het werk. Omdat de meldingen veelal weer doorgezet worden naar andere netwerken als Twitter of Facebook, is er geheid kans dat er iemand uit je kennissenkring reageert.

Voor het bedrijfsleven liggen er ook grote kansen. Foursquare heeft bijvoorbeeld al een aantal slimme samenwerkingen gedaan met omroepen, modemerken en pretparken, terwijl de kortingsacties voor klanten die inchecken bij een bar of winkel intussen ook al zijn gedaan. En kijk verder dan de neus lang is in dit geval: aan de hand van de check-ins van de mensen die bij jouw winkel of bar komen kun je veel te weten komen over je publiek en daar weer goed op inspelen.

Je eigen persoonlijke dagboek
Veel mensen gebruiken LBS om op die manier hun eigen, persoonlijke dagboek bij te houden. Op een uiterst makkelijke manier natuurlijk. Veel mensen percipieren het leven als “steeds vluchtiger” en het teruglezen van hun Twitter- of Facebook-geschiedenis, gecombineerd met de plekken waar ze geweest zijn, geeft hen een gerust of zelfbewust gevoel. 

Badges, badges, badges!
De meest populaire LBS presenteren zich als een soort game. Je ontvangt punten en beloningen voor het bezoeken van nieuwe of meerdere plekken en je wordt geplaatst in een ranglijst met je andere vrienden. Een minimaal spelcomponent met een maximaal resultaat. Competitie zit kennelijk in de menselijke aard, gecombineerd met een soort van jacht naar status of beloning. Met grote regelmaat voegen diensten als Foursquare en Gowalla nieuwe badges of “trip-pins” toe en steeds weer gaat men op pad om deze te bemachtigen.

Locatie gebaseerde services gebruiken gebeurt dus om allerhande redenen en ik heb ze vast niet allemaal omschreven. Of jij gebruik moet gaan maken van LBS, is compleet aan jezelf. Het is simpelweg niet voor iedereen “zijn ding”. We kunnen de groei echter niet ontkennen en de vraag is nu wat de toekomst ons gaat brengen. 

Dat blijft vooralsnog virtueel koffiedik kijken, maar mocht je je de volgende keer afvragen: “waarom zou je in hemelsnaam laten weten waar je bent?”, houd dan bovenstaande voorbeelden in gedachte.

Gebruik jij een LBS? Zoja, welke en waarom? En als je zo’n dienst niet gebruikt, waarom niet? 

[bronnen: Gartner/Forrester/Mashable/ReadWriteWeb]