Organisaties dienen tegenwoordig randvoorwaarden te creëren waarbij ook behoeftes van de medewerkers aan autonomie, identificatie en zingeving worden vervuld. In organisaties die dit snappen geven de medewerkers zelf vorm aan eigen functie zodat die voldoet aan de behoeftes van de persoon. Ze veranderen de inhoud en de context van de functie waardoor de beleving ook verandert. Job crafting.
Het begrip is relatief nieuw maar de principes niet. Job Crafting bestaat uit de acties die werknemers nemen om hun werk vorm te geven en herdefiniëren. In Zwitserland bijvoorbeeld wordt in vele ondernemingen zo’n houding van elke medewerker verwacht. Dat hoort bij de bedrijfscultuur. De mensen kunnen en willen het niet anders. Daarom is bijvoorbeeld personeelsverloop in Zwitserland heel klein.
Mensen hebben door job crafting meer regie over het werk, en dat geeft voldoening aan de ene kant maar ook waardering en vrijheid aan de andere. Daardoor verlang je niet naar een baan zonder verantwoordelijkheden en dat 40 jaar lang. Je zoekt juist de uitdagingen van je baan op. Je bent ergens een ‘6’ maar hebt ambitie en motivatie om een ‘9’ te worden. Of je pakt als medewerker de taken waarvoor je in de ogen van derde wordt gezien als vertegenwoordiger van de organisatie. Wat kan meer voldoening geven dan dit?
Vanuit de organisatie als geheel gezien breng je maximaal tacit knowledge ter beschikking van de business. Je verbindt je verdienvermogen en operational capabilities direct met de werkvloer. En dat levert geld op.
Job crafting staat in schril contrast tot de mythe van het handelend management waar we vanuit de Angelsaksische opvatting mee opgevoed zijn: de baas als super-expert. De baas die alles weet en die zijn medewerkers reduceert tot loopjongens die moeten doen wat hij zegt.
Interessant is hoe job crafting zich verhoudt tot empowerment. Persoonlijk vind ik empowerment een vals begrip. Als ik jou empower vertel ik je tegelijkertijd dat ik de power heb om dat te doen. Empoweren en zelfverheffing liggen in de praktijk dan ook dicht bij elkaar en de meest stijle managers zijn dan ook vaak de grootste fan van empowerment.
Waar het natuurlijk om gaat is stoppen van dysempowerment. Stoppen met dysempowerment maakt job crafting mogelijk.
