Wetenschappers, natuurkundigen en sterrenkundigen zaten vandaag op het puntje van hun stoel, want eindelijk was daar dan de langverwachte persconferentie over het bestaan van zwaartekrachtsgolven. Een fenomeen wat ontdekt werd door Einstein, zo’n honderd jaar geleden, maar wat nog niet eerder kon worden bevestigd. Tot vandaag. In een persconferentie van de National Science Foundation die tegelijkertijd in de Verenigde Staten en in Italië plaatsvond – en die via een live stream op YouTube te volgen was – kwam het hoge woord eruit: zwaartekrachtsgolven bestaan echt én het kan gemeten worden.
Waarom wetenschappers zo ongelofelijk enthousiast zijn over dit nieuws, is omdat ze hiermee op een compleet nieuwe manier naar het heelal kunnen kijken. Het geeft ze als het ware een compleet nieuw zintuig en zoveel meer mogelijkheden om de ruimte om de aarde heen te bestuderen. Er kan niet alleen naar het heelal gekeken worden, maar er kan ook naar geluisterd worden. Deze video laat je zien hoe het werkt.
Het fenomeen wordt ook wel gravitatiegolven genoemd en was in 1915 al onderdeel van de algemene relativiteitstheorie van Einstein. Rimpels in de ruimte, zo kun je het in het Nederlands het beste omschrijven. Het natuurkundige experiment om dit fenomeen te onderzoeken draagt de naam LIGO, een gigantisch (kostbaar) experiment wat in staat is geweest incredibly tiny vibrations waar te nemen. Incredibly tiny, dat is dus wel heel erg klein, maar groot genoeg om de wereld van de wetenschap op z’n kop te zetten. De afstand tussen de aarde en de maan kan nu op een haar nauwkeurig gemeten worden.
Om zwaartekrachtsgolven te kunnen meten werden twee LIGO detectoren van 4 kilometer lengte gebouwd. Lazerstralen meten met deze detectoren de afstand tussen twee spiegels en daar werd dus op twee verschillende plaatsen trillingen gemeten. Wat ze er ook mee hebben kunnen meten is dat trillingen er een miljard lichtjaren over doen om onze aarde te bereiken.
In het persbericht op de website van LIGO kun je er meer over lezen.
