Martijn Steinpatz
Martijn Steinpatz schrijft al jaren over games en speelt ze nog veel langer. Wil meer dan alleen standaard artikelen schrijven.
Mike Bithell kreeg lovende kritieken voor Thomas was Alone, een puzzel platformer met een originele verhaallijn. Met Volume wilde Bithell een ambitieuzere titel afleveren. Deze sluipgame kent zeker interessante elementen, maar weet ze niet tot een spetterende finale te smeden.
Er mist iets in Volume. Dat gevoel wordt steeds sterker hoe verder je in de honderd levels van de game komt. Zelden gaat Mike Bithell écht in de fout, daarover straks meer, maar er ontbreken zaken in het verhaal, gameplay en opbouw om de game een klassieker te maken.
Te beginnen met het plot. Rob Locksley zit achter CEO Guy Gisborne en zijn vrienden aan. Deze heeft Engeland in een fascistische staat veranderd. Rob wil door data/diamanten te stelen het regime ten val brengen. De A.I., Alan, helpt hem hierbij door de rol van dief op zich te nemen, die Rob bestuurt.
Misschien wat vergezocht, maar het verhaal bevat zeker boeiende elementen. Rob maakt deel uit van de families die over Engeland heersen. Is hij zelf wel zuiver op de graad? Hoe ontwikkelt het kat-en-muis spel tussen hem en Gisborne zich. Is Alan betrouwbaar? En wat gebeurt er na de ‘revolutie’?
Helaas begint Volume met Robin Hood en eindigt met V voor Vendetta. Robin komt niet verder dan ‘ik heb gelijk vanwege de zuiverheid van mijn intenties’ plus een nogal vergezochte en buitengewoon slap einde. Het begint charmant, leidt tot interessante complicaties en gaat uiteindelijk als een nachtkaars uit.
In zekere zin kunnen we dit ook zeggen van de gameplay. Het merendeel van de 100 levels is een grote tutorial, waarbij je steeds nieuwe tegenstanders, manieren om te verstoppen en voorwerpen die je kan gebruiken om langs vijanden te komen krijgt.
Volume introduceert gelukkig een hoop hiervan. Het geluid van de ‘Bugle’ lokt vijanden weg van hun plek. ‘Mute’ laat je geruisloos over geluidszones lopen. Aan de andere kant kunnen ‘Dogs’ verder zien en roepen andere bewakers als ze je spotten en stormen ‘Knights’ agressief op je af.
Dat betekent ook dat je om de 3 à 4 velden weer iets nieuws kan verwachten, wat vaak weer met oude elementen wordt vermengd. Het houdt de levels fris en interessant. Het helpt ook dat Volume ze kort houdt, en dat houdt de vaart in de game.
Niet alles werkt 100%. De ‘Figment’ (een illusie van jezelf) wil wel eens, als je hem niet goed verstuurt, de bewakers naar jou in plaats van de hologram sturen en de bewegende laserstralen blijken moeilijk in te schatten. De elektrische vloer stelde mij ook af en toe voor een raadsel. Moest ik er nou echt op gaan staan om verder te komen?
Uiteindelijk houdt dat het plezier niet tegen. Meer teleurstellend is het gebrek aan creativiteit. Sommige voorwerpen zie je na introductie tientallen velden niet meer terug. Je gebruikt vaak maar één voorwerp per level, en niet meer dan 4-6 obstakels, verstopplekken en/of vijanden per keer.
Volume haalt daardoor nooit het maximale uit zijn kunnen. Je krijgt nooit het aha-gevoel van het oplossen van een onmogelijk lijkende puzzels. Het honderdste level voelt aan als het veertigste, in plaats van de finale. Sterker nog, vaker haal je een veld door maar wat te improviseren.
Dat is ook het vreemdste uit de game. Volume presenteert zichzelf als een stealth game zoals Metal Gear Solid, maar in de latere velden moet je bewakers juist weglokken door jezelf te laten zien. Dat haalt de waarde van ongezien een veld klaren sterk naar beneden.
Dat allemaal gezegd te hebben, Volume blijft een vermakelijke titel. Het sluipen en bewakers weglokken verveelt zelden. Een ander voordeel: je kan je eigen velden maken, waardoor de internetgemeenschap ongetwijfeld wél 100% uit deze game gaat halen.
Gemengde gevoelens, dat blijft er na het uitspelen van Volume over. Het heeft alle elementen voor een sterke sluip-puzzelgame met een dramatisch verhaal. Helaas blijft het verhaal steken in oppervlakkigheid en strompel je te makkelijk door de levels heen. Zeker niet slecht, maar toch een gemist kans.
...